TheWalkingIdeas

İnsanlar özgür iradelerini yaşamlarının her alanında kullanamasalar bile duygularına başkaları karışamaz. Ama zavallı Cassiday'in bu özgürlüğü elinden alındı. Onun neler hissedeceğine başkaları karar veriyor. Gerçek bir dostluk için empati gerekli. Kendinizi bir başkasının yerine koyabildiğinizde arkadaşlığın temel taşlarını oluşturan anlayış, hoşgörü ve sevecenlik kendiliğinden oluşur. Peki ama gerçek dostluk uğruna bile olsa, ruhumuzun en gizli köşelerinin açık bir kitap gibi okunmasını ister miyiz? İnsanın ilk düşünmeye başladığı andan itibaren sorduğu sorunun yanıtını siz de merak etmiyor musunuz?

İnsanlar özgür iradelerini yaşamlarının her alanında kullanamasalar bile duygularına başkaları karışamaz. Ama zavallı Cassiday'in bu özgürlüğü elinden alındı. Onun neler hissedeceğine başkaları karar veriyor. Gerçek bir dostluk için empati gerek... tümünü göster

İnsanlar özgür iradelerini yaşamlarının her alanında kullanamasalar bile duygularına başkaları karışamaz. Ama zavallı Cassiday'in bu özgürlüğü elinden alındı. Onun neler hissedeceğine başkaları karar veriyor. Gerçek bir dostluk için empati gerekli. Kendinizi bir başkasının yerine koyabildiğinizde arkadaşlığın temel taşlarını oluşturan anlayış, hoşgörü ve sevecenlik kendiliğinden oluşur. Peki ama gerçek dostluk uğruna bile olsa, ruhumuzun en gizli köşelerinin açık bir kitap gibi okunmasını ister miyiz? İnsanın ilk düşünmeye başladığı andan itibaren sorduğu sorunun yanıtını siz de merak etmiyor musunuz?

İnsanlar özgür iradelerini yaşamlarının her alanında kullanamasalar bile duygularına başkaları karışamaz. Ama zavallı Cassiday'in bu özgürlüğü elinden alındı. Onun neler hissedeceğine başkaları karar veriyor. Gerçek bir dostluk için empati gerek... tümünü göster

Geleceğin tam olgun toplumuna ulaşmanın yolu nedir? İnsanların tümüyle eşit olduğu; ne emeğin ne de malların alınıp satılmaya ihtiyaç kalmadan üretilip paylaşıldığı bir topluma nasıl, hangi yollardan geçilerek ulaşılacaktır? Mülkiyet tümüyle ortadan kaldırılmadan birtakım düzenlemelerle bu mümkün müdür? 19. Yüzyılda Londralı sosyalistler arasında geçen ve belli bir yaşın üzerindeki okurlara hiç de yabancı gelmeyecek bu tartışma, yine şaşırtıcı derecede benzer biçimde, hizipler arasında bir sağırlar diyaloğu halinde sürer, karşılıklı bağırış çağırışlarla hiçbir sonuca varmayacağını belli olurken tartışmaya katılanlardan biri öfkeyle toplantı yerini terkeder. Soğuk bir Britanya gecesinde evine dönerken çok büyük bir tutkuyla ne olur bir gününü olsun görebilsem, sadece tek bir gününü demektedir kendi kendine. Yatağına yatıp az önceki dileğinin ne kadar olamayacak bir dilek olduğuna hayıflanarak uykuya dalar; ve gözlerini yeniden açtığında 22. yüzyılın pırıl pırıl bir yaz sabahında bulur kendini... Hem Marxı hem de dönemin öteki sosyalistlerini derinden etkileyen, büyük tartışmalara yol açan William Morrisin bu ütopyası, bizler için de ilginç; ulaşım, iletişim teknolojilerinin 22. yüzyılı neye benzeteceğini tasavvur ederken hangimiz antikite ile ortaçağın karışımı olacak bir dünya görüyoruz? Morris, geleceğin toplumsal yapısını, insanların fiziksel ve zihinsel güzelliğini, mimarisini, tüm bunların doğayla uyumunu bir Grimm masalı tadında betimliyor olsa da, devrimin gerçekleşme sürecinde çekilen acıları tüm ayrıntılarıyla, son derece gerçekçi ve yalın bir dille sunuyor.

Geleceğin tam olgun toplumuna ulaşmanın yolu nedir? İnsanların tümüyle eşit olduğu; ne emeğin ne de malların alınıp satılmaya ihtiyaç kalmadan üretilip paylaşıldığı bir topluma nasıl, hangi yollardan geçilerek ulaşılacaktır? Mülkiyet tümüyle ortadan ... tümünü göster