erolsevinc

Bundan uzun zaman önceydi. Bir roman düştü gönlüme. Aşk Şeriatı. Yazmaya cesaret edemedim. Dilim lal oldu, kalemimin ucu kör. Kırk fırın ekmek yemeye yolladım kendimi. Dünyayı dolaştım. İnsanlar tanıdım, hikâyeler topladım. Üzerinden çok bahar geçti. Fırınlarda ekmek kalmadı; ben hâlâ ham, hâlâ aşkta bir çocuk gibi toy...
Hamuş derdi Mevlana kendine. Yani Suskun. Düşündün mü hiç bir şairin, hem de nâmı dünyayı sarmış bir şairin, yani işi gücü, varlığı, kimliği ve hatta soluduğu hava bile kelimelerden müteşekkil olan ve elli binden fazla muhteşem dizeye imza atmış bir insanın, nasıl olup da kendine SUSKUN adını verdiğini..?
Kâinatın da tıpkı bizimki gibi nazenin bir kalbi ve düzenli bir kalp atışı var. Seneler var ki nereye gidersem gideyim o sesi dinledim. Her bir insanı Yaradanın emaneti saklı bir cevher addedip, anlattıklarına kulak verdim. Dinlemeyi sevdim. Cümleleri, kelimeleri ve harfleri... Oysa bana bu kitabı yazdıran şey som sessizlik oldu.

Bundan uzun zaman önceydi. Bir roman düştü gönlüme. Aşk Şeriatı. Yazmaya cesaret edemedim. Dilim lal oldu, kalemimin ucu kör. Kırk fırın ekmek yemeye yolladım kendimi. Dünyayı dolaştım. İnsanlar tanıdım, hikâyeler topladım. Üzerinden çok bahar geçti.... tümünü göster

Destanlar devri çoktan kapandı diyen doğru söylüyordu. Ne var ki, bir metin masal çağının kuytularına sızıyorsa, onda, çağları aşan bir nefha esiyorsa, kendi çağını sürekli açıyor, demektir.Dede Korkut Kitabı, okudukça çoğalan ve bize bir milletin bütün macerasını birkaç hikaye çerçevesinde yansıtan bu tür metinlerdendir. Batı Türklerinin kökenini oluşturan Oğuzların hayatını konu alan hikayeler, hem birer halk hikayesi hem de masal özelliği gösterir.Hazırlayan: Sadık Yalsızuçanlar

Destanlar devri çoktan kapandı diyen doğru söylüyordu. Ne var ki, bir metin masal çağının kuytularına sızıyorsa, onda, çağları aşan bir nefha esiyorsa, kendi çağını sürekli açıyor, demektir.Dede Korkut Kitabı, okudukça çoğalan ve bize bir milletin bü... tümünü göster

Sadık Yalsızuçanlar Harakanlı bilge Ebul-Hasanın yaşamını çarpıcı bir dille anlattığı yeni kitabı Cam ve Elmas ile yeniden okuyucusuyla buluşuyor. Karstaki Harakani dergâhında geçen olaylar, kente bir belgesel filmin çekimleri için giden ekipteki kameramanın gözünden –daha doğrusu, kalbinden- anlatılıyor.İki epigraf ile açılıyor Cam ve Elmas; biri Ebul-Hasan Harakaninin ta kendisinden: Yeryüzünde yolculuk edenin ayağı; gökte yolculuk yapanın ise kalbi su toplar. Aynı Harakanlının kendi hayatı gibi. İkincisi ise Wittgensteindan. Yüreğimin büklümleri hep birbirine yapışmaya çalışır, ben de yüreğimi açmak için büklümleri hep yeniden çekip koparmak zorunda kalırım. Aynı Cam ve Elmasın anlatıcısı gibi. Kitapta yüreğinin büklümleri birbirine karışmış bir adam var; bir belgesel çekimi için Karsa giden, orada Harakani dergâhının bugünkü şeyhi ile göz göze gelen ve Harakanlının iklimine giren... Yalsızuçanlar, Harakanlının hayatından sunduğu etkileyici kesitler ile bedeni bugünde ama ruhu kimbilir nerelerde dolaşan anlatıcısının hal tecrübelerini art arda sıralıyor.Harakanlı Bilgenin Gazneli Mahmud ve İbn Sina gibi çağdaşlarıyla ilişkileri ayrı sarsıyor okuyucuyu, Bistamlı Bayezid ile zamanüstü boyutlardaki buluşması ayrı. Evet, farklı zamanlarda yaşamış bu iki derviş buluşuyor, çünkü onlar farklı bir zincirin halkaları. Harakanlı öyle biri ki on iki yıl süreyle yatsıdan sonra Bistama, Bayezidin türbesine gider, ‘Ona verdiğin giysiden bana da bir koku bağışla diye yakarır ve Harakana dönerek, sabah namazını yatsının abdestiyle kılar. Ve Bistamlı da öyle ki Harakanlı Ebul Hasan daha dünyaya dahi gelmeden, Harakandan geçerken durur, havayı koklayarak soluklanır. Yoldaşları, Efendim, bunu neden yapıyorsunuz? diye sorduklarında, Ben bu kasabadan bir erin kokusunu alıyorum der, adı Ali, künyesi Ebul Hasandır, benden üç basamak yukarıdadır.Cam ve Elması bugünün okuyucusu için bunca anlamlı kılansa bu zamanda yaşayan türbedarın, yani Harakani dergâhının bugünkü şeyhinin tüm varlığa ve hayata bilgece bakışı... ve belki de ondan da ötesi, çekeceği belgesel için planlar hazırlayan, kareler seçen kameramanın Ben bunları anlayamıyorum. Bana düş gibi geliyor. Dayanamıyorum sözlerinin ardına gizlenmiş karmaşık, samimi ve çok çarpıcı keşifleri.Sadık Yalsızuçanların yine TİMAŞ Yayınları tarafından geçtiğimiz yıl yayınlanan romanı Gezgin, TEDA Projesi kapsamında Almancaya çevriliyor. Yalsızuçanlar, Ekim 2006da Almanyada Der Wanderer adıyla yayınlanacak roman için 5 Ekim 2006da Frankfurt Merkez Kütüphanesinde gerçekleştirilecek okuma etkinliğinin ardından Berlin, Hamburg, Essen, Zürich ve Viyanada çeşitli programlara katılacak.

Sadık Yalsızuçanlar Harakanlı bilge Ebul-Hasanın yaşamını çarpıcı bir dille anlattığı yeni kitabı Cam ve Elmas ile yeniden okuyucusuyla buluşuyor. Karstaki Harakani dergâhında geçen olaylar, kente bir belgesel filmin çekimleri için giden ekipteki kam... tümünü göster

Kör bir kedinin yazgısal yönelişle gidip gözüne ilaç olan otu bulması, sürüp iyileşmesi gibi, bitişimizdeki üniformalı adamlar koğuşundan bir jandarma çıktı, beni çağırdı. Sessiz bir sabahtı. Korkmuştu. Kapımız dedi kendi kendine kapandı ne yaptıysak açılmıyor. Kelime kelimeye bakardı. Tıpkı kalbime ihtar edildiği gibi, bu size bir işarettir, dedim. Nöbetçisi olduğunuz, üzerine kapı kapattığınız insanlar içinde sizin gibi masumlar var. Ben tecritteyim. Ömrümün sonlarına doğru bir mağarada yaşamayı düşlüyordum, sizi bunu erkene aldınız bu hapsi mağara yaşantısına çevirdiniz. Ama münzevi değilim. Beni kendimle bırakmadığınız gibi dostlarımla görüşmeme de izin vermiyorsunuz. Hatta on yıldır görmediğim bir dostumla birkaç dakika görüşürken bana ihanet edip dış kapımızın ikinicisini de kapamıştınız. Üniformalı adam, ne yani dedi, onun cezası olarak mı kapandı kapımız?

Kör bir kedinin yazgısal yönelişle gidip gözüne ilaç olan otu bulması, sürüp iyileşmesi gibi, bitişimizdeki üniformalı adamlar koğuşundan bir jandarma çıktı, beni çağırdı. Sessiz bir sabahtı. Korkmuştu. Kapımız dedi kendi kendine kapandı ne yaptıysak... tümünü göster