greenmile

Şovalye Ruhlu Semt Çocukları

Tribünün Asi Çocuklarından Türkiye’yi Sarsan Haziranın Hikâyesi

Geleceğin Türkiye’sinde ebeveynlerine “2013′te ne olmuştu” diye soran bir çocuğun alacağı ilk cevaplardan biri “Gezi” olacaksa eğer, “Orada kimler vardı” sorusunun yanıtında da çArşı grubunun özel bir yeri olacak.

Bu kitapla, bir yandan milyonların gözünde basit bir taraftar grubu kimliğinden bambaşka bir konuma yükselmiş olan çArşı‘nın kendi yorumlarıyla yaşananları nasıl değerlendirdiğini öğrenecek, bir yandan da olay anından tanıklıklar, anekdotlar ve özel röportajlarla çArşı‘ya dışardan bir bakış atma şansı bulacaksınız.

………………..

“Geri çekilirken herkesin yüzünde moralsiz bir ifade vardı. O sırada haber geldi: “çArşı Gümüşsuyu’ndaki polis engelini aşmış ve 150 kişiyle Gezi Parkı’na girmiş!”

…herkesin gözleri parlamaya başladı. O yorgun, moralsiz bakışlar gitti, yerine haklıyız kazanacağız bakışları geldi. O haber doğru muydu ya da böyle bir haber almasaydık direniş sabaha kadar sürer miydi bilmiyorum…”

……………….

“…çArşı’nın başarısı o gözlerdeki parıltıdır. Yoksa bu siyasi olarak bir noktaya dönmüş, başka bir şey olmuş, falan olmuş, filan olmuş, bunlar başarı olarak addedilmez. Bizim için tek başarı insanların gözündeki umut ışığıdır.” – Borga, çArşı

……………….

“…zaten her yanımız gaz, ordan bi de telefonda annem avaz avaz bağırıyor. Anne tamam ya dedim, merak etme, çArşı burada…”

……………….

“…adamları seviyorum ama çok laf sokuyolar. Herif diyor ki, ‘Abi ayıptır sorması sen niye geldin? Göt göbek yürümüş bi düşsen 3 kişi taşıycaz, tek başına direnişin belini büktün abi…’”

……………….

“Önce yerin titremesinden ve gelen seslerden gerçekten bir an tank getirdi heralde polisler dedim. Aklıma ilk o geldi. Sonra kitlenin arasından bir iş makinasının barikata doğru geldiği gördüm. İnanılmaz bir andı.”

……………….

“Görmüşsünüzdür, bunların kırmızı bir pankartı var hani. En umutsuz anımda, en korku ve dehşete kapıldığım, ne yapacağımı bilemediğim anda bu pankart umulmadık zamanlarda karşıma çıktı. O zaman dedim kendime , “Hiiştt… Sorun yok, sakin ol, çArşı burada…”
……………….

“…ulan şu direniş hayırlısıyla bitsin Fenerbahçe formamla çarşıya girip bu gruptan dayak yemek istiyorum. Dövsünler lan canları sağolsun.”

Şovalye Ruhlu Semt Çocukları

Tribünün Asi Çocuklarından Türkiye’yi Sarsan Haziranın Hikâyesi

Geleceğin Türkiye’sinde ebeveynlerine “2013′te ne olmuştu” diye soran bir çocuğun alacağı ilk cevaplardan biri “Gezi” olacaksa eğer, “Orada kimler vard... tümünü göster

Bu manasız ve yabancı hayatta bir tek şeye hakikaten sarılmış, hakikaten inanır gibi olmuştu. Bu da karısı idi. Muazzez'in varlığı Yusuf için büyük, boşlukları dolduracak mahiyette bir şey değildi, fakat onun yokluğu müthişti. Onun bu kadar sebepsiz yere, bu kadar insafsızca Yusuf'un hayatından koparılması çıldırtacak kadar acı idi. Hayatında asıl aradığı şeyin Muazzez olmadığını biliyordu, fakat Muazzez olmadan bunu aramaya muktedir olamayacağını sanıyordu.

Kuyucaklı Yusuf Türk edebiyatının belki de en romantik kahramanıdır. Hayatın ve insanların zalimliği karşısındaki naif duruşu ile bir yandan trajik bir sona ilerlerken, bir yandan da yaşadığı lirik aşk hiyakesinin kahramanı olarak edebiyat tarihinde yerini almıştır.

Bu manasız ve yabancı hayatta bir tek şeye hakikaten sarılmış, hakikaten inanır gibi olmuştu. Bu da karısı idi. Muazzez'in varlığı Yusuf için büyük, boşlukları dolduracak mahiyette bir şey değildi, fakat onun yokluğu müthişti. Onun bu kadar sebe... tümünü göster

Her şeye “karşı” duran, “karşı” çıkan, “karşı” olan bir adam... Aylak Adam... Bir adı bile yok. “C.” diyor Yusuf Atılgan kısaca.

İnsan her şeye bunca “karşı”yken kendine de “karşı” olmadan nasıl sürdürülebiler bir “karşı” yaşamı?

C., sıradanlığa, tekdüzeliğe, alışılmışın kolaycılığına hiç mi hiç katlanamıyor. Hem farklıyı, hem doğru olanı arıyor. Çabasının boşuna olduğunun da farkında üstelik.

Zor bir karakter, zor bir yaşam, yalın bir roman.

Her şeye “karşı” duran, “karşı” çıkan, “karşı” olan bir adam... Aylak Adam... Bir adı bile yok. “C.” diyor Yusuf Atılgan kısaca.

İnsan her şeye bunca “karşı”yken kendine de “karşı” olmadan nasıl sürdürülebiler bir “karşı” yaşamı?

C., sıradanlığ... tümünü göster