kucukbiadam

PSİKO ANALİST’İN YAZARINDAN MUHTEŞEM BİR KURGU DAHA!

Yirmi yıl önce Francis Petrel kendi iradesi yok sayılarak ailesi tarafından bir akıl hastanesine gönderilir ve uzunca bir müddet orada tutulur. Ta ki seri cinayetler işlenip hastanenin kapıları mühürleninceye dek. Yıllar sonra, üstü örtülü ve unutulmaya yüz tutmuş olaylar silsilesi kararlı bir dedektifin soruşturma talebiyle yeniden irdelenir. Francis yaşadığı gerçekliğe dönmüş olmasına rağmen hâlâ sesler duymakta ve ancak ilaçlarla bu sesleri susturabilmektedir. O günlere dair anıları içine bir korku salar ve o da yaşadığı her anı zihninin tozlu raflarından indirip gün ışığına çıkarmaya, yazmaya niyetlenir; elinde kısalıp duran kaleme bir palamar gibi asılarak. Kağıt yerine evinin duvarlarına yazmaktadır hikayesini. Karanlığın içinde ona göz kırpıp duran, delilerin kendisine “Melek” dediği ölüm saçan gizemli bir psikopatla baş etmek hiç kolay olmayacaktır. Gerçekte böyle biri var mı yok mu, o bile bilinmezken.

“Okumayı bitirdiğinizde bile onun hikayesi zihninizi kurcalamaya devam edecek… Katzenbach’ın bu muhteşem, gerilim dolu romanı müthiş bir sürükleyicilikle sizi hayal bile edemeyeceğiniz derinliklere çekiyor.”

The Miami Herald

“Elinizden bırakmak çok zor gelecek.”

Publishers Weekly

“İncelikle yazılmış, son sayfasına kadar merak uyandırıcı.”

The Boston Globe

“Katzenbach zirveye yaraşır bir eser yaratmış. Nefesinizi sıkı tutun, kitap sizi hayatın içindeymiş gibi hissedeceğiniz çok farklı bir yolculuğa çıkarıyor.”

The Denver Post

“Bu kitabı otobüste veya bir hastanenin bekleme salonunda okumanız tavsiye edilmez.”

PSİKO ANALİST’İN YAZARINDAN MUHTEŞEM BİR KURGU DAHA!

Yirmi yıl önce Francis Petrel kendi iradesi yok sayılarak ailesi tarafından bir akıl hastanesine gönderilir ve uzunca bir müddet orada tutulur. Ta ki seri cinayetler işlenip hastanenin kapıları ... tümünü göster

Şehre herkes yakışıyor şimdi. İşportacı delikanlılar, tuzu kuru tüccarlar, öğrenciler, dilenciler ve yalancılar. Şehre bir ben yakışmıyorum. Çünkü, sensiz bir şehrin toprağında ayak izim öksüz duruyor. Sensiz, penceremde gün ışığı mahzun. Sanma ki yolcular sadece bavullarını alarak giderler bir şehirden. Giderken bana verdiğin güvercin ürkekliğini götürdüm, yağmur ferahlığını, kardelen cesaretini... Kavuşmaya yüzümüz olsun diye, ağlamadım. Unutmamaya kavlimiz olsun diye, mahzun dokunmadım kirpiklerine. Sen ağlama kirpiklerin ıslanır, ağlama, bekle yalnızca. Emanetlerini yerli yerine, yani bakışlarını Zühre yıldızının burcuna, sıcaklığını mezarımın başucuna ve aşkını hüzzam bir yağmurun dudağına koymaya ahdetmiş bu adamı bekle, gelmesem de...

Şehre herkes yakışıyor şimdi. İşportacı delikanlılar, tuzu kuru tüccarlar, öğrenciler, dilenciler ve yalancılar. Şehre bir ben yakışmıyorum. Çünkü, sensiz bir şehrin toprağında ayak izim öksüz duruyor. Sensiz, penceremde gün ışığı mahzun. Sanma ki yo... tümünü göster

Yalnız Gezerin Düşleri Yoğun yaşanmış bir yaşamın yorgun iç hesaplaşmasıdır. Rousseauda içe kaçış, fiziksel yalnızlık isteği dış dünaya küskünlüğünün sonucudur. Bir anlamda Yalnız Gezerin Düşleri düşünen, yargılayan, itiraz eden insanlığın ortak dilidir. Bu yazgıda siz de kendinizden bir parça bulabilirsiniz.

Yalnız Gezerin Düşleri Yoğun yaşanmış bir yaşamın yorgun iç hesaplaşmasıdır. Rousseauda içe kaçış, fiziksel yalnızlık isteği dış dünaya küskünlüğünün sonucudur. Bir anlamda Yalnız Gezerin Düşleri düşünen, yargılayan, itiraz eden insanlığın ortak dili... tümünü göster

kağıt, kalem, taekwondo, uyumak, atatürk lisesi, hacettepe hukuk ve kitaplardan oluşan bi hayatım var. bir de her an her işin içinden çıkmam kuvvetle muhtemel :)

kağıt, kalem, taekwondo, uyumak, atatürk lisesi, hacettepe hukuk ve kitaplardan oluşan bi hayatım var. bir de her an her işin içinden çıkmam kuvvetle muhtemel :)