mecnun ozgur

''İnternet insan uygarlığı için bir tehdittir'' — bunu WikiLeaks'in kurucusu ve yayın yönetmeni Julian Assange söylüyor. Çok değil, en fazla on yıl önce internetin ne müthiş bir özgürlük alanı açtığından söz ediyorduk. Gerçekten de internet dünya üzerinde büyük bir değişim yarattı. Ne var ki çok kısa bir süre içinde ciddi bir kırılma ortaya çıktı: İnsanlar giderek daha fazla bağlanıyordu internete, ama aynı zamanda kitlesel gözetleme programları devreye sokulmaya başlamıştı. Elektronik iletişim ve ''sanal'' uzam iktidar için insanları ''kapatmadan'', açık alanda gözetleyebilmek, izleyebilmek, dinleyebilmek anlamına geliyordu. Bugün toplum küresel boyutta bir gözetim toplumuna doğru giderken insan uygarlığı bir yol ayrımında: Yollardan biri ''güçsüzlere mahremiyet, muktedirlere şeffaflık'' düsturuna varıyor. Diğer yol ise ispiyonaj, casusluk, şantaj ve manipülasyon şebekelerinin ve onların müttefiki uluslararası şirketlerin bütün insanlığın üzerinde hakimiyet kurması anlamına geliyor.

Şifrepunklar, temel özgürlüklerimizi bu saldırıya karşı korumak için güçlü şifreleme tekniklerini kullanan barışçı eylemcilerdir. Julian Assange burada kendisi gibi yıllardır şifrepunk hareketinin içinde yer almış düşünür ve eylemci bir grup arkadaşıyla internetin geleceğini tartışıyor. Soru şu: İnternet, başlangıçta hayal ettiğimiz gibi insan özgürlüğünün ufkunu açacak mı, yoksa tarihte görülmemiş bir totalitarizmin denetim, sansür ve köleleştirme aracı mı olacak?

Şifrepunk'ta yürütülen tartışmada bu endişenin bir paranoya olmadığını göreceksiniz. Bu Türkçe edisyona ayrıca, Ocak 2013'teki intiharıyla durumun vahametini bir kez daha gündeme getiren Aaron Swartz'ın ''SOPA Yasasını Nasıl Durdurduk'' başlıklı konferans konuşmasını ekledik: ABD'de yürütülmüş bu mücadele, iktidarın internete saldırmak için neler yapabileceğini ve buna nasıl karşı durulabileceğini gösteriyor.

''İnternet insan uygarlığı için bir tehdittir'' — bunu WikiLeaks'in kurucusu ve yayın yönetmeni Julian Assange söylüyor. Çok değil, en fazla on yıl önce internetin ne müthiş bir özgürlük alanı açtığından söz ediyorduk. Gerçek... tümünü göster

C.S. Lewis, Hodgson'un öyküsünde sunduğu imgelerdeki Kasvetli Görkem ile bu metni unutulmaz bir yapıt olarak tanımlamıştır. Eserde hem muhteşem bir konu hem de dehşetli bir hayal gücü bulunmaktadır. Lewis ve Tolkien öyküyü muhtemelen 1930'ların sonunda okudular. Yüzüklerin Efendisi'nde Tolkien Karanlığın güçlerini Hodgson'u andırır biçimde uyandırmaktadır. Altıkırkbeş Masalevi serisiyle Tolkien ve Modern Fantastik Edebiyatın köklerine doğru başlattığı yolculuğa devam ediyor....

C.S. Lewis, Hodgson'un öyküsünde sunduğu imgelerdeki Kasvetli Görkem ile bu metni unutulmaz bir yapıt olarak tanımlamıştır. Eserde hem muhteşem bir konu hem de dehşetli bir hayal gücü bulunmaktadır. Lewis ve Tolkien öyküyü muhtemelen 1930'l... tümünü göster

Üçü kız, üçü erkek olmak üzere toplam altı kardeşini öldüren acımasız Boone'dan öç almak istemeyen kovboy Sam'in çarpıcı, şiirsel öyküsü. Sam, korkak olduğundan değil, dini bütün biri olduğu, insanları sevdiği, şiddetten nefret ettiği için öç almak istemektedir. Başta şerif ve rahip olmak üzere çevresinin baskı ve dırdırından kurtulmak için Boone'un peşine düşmeye razı olur, ama onunla konuşmak, "birine sevgi ve anlayışla yaklaşırsak, onun da bizim kadar iyi olabileceğin"ni kanıtlamak amacıyla.
Sam, dünyada en çok sevdiği varlıkla, kısrağı Lola'yla yola çıkar. Lola, Sam'in Rosinante'si ve Dulcine'sidir. Dert ortağı, gönül yoldaşıdır. Birlikte, olağanüstü bir serüvene atılırlar. Boone'u bulmak için, koca bir çölü, bitiminde cennete ulaşılacağı varsayılan, kendisi korkunç bir cehennem olan Kaplumbağalar Çölü'nü geçeceklerdir. Peki, Sam ve Lola, hedeflerine varabilecekler mi? Yoksa, ölüm, hüzünlü bir türkünün ıslıkla çalınan ezgisi kılığında kol gezmeyi sürdürecek mi?

Üçü kız, üçü erkek olmak üzere toplam altı kardeşini öldüren acımasız Boone'dan öç almak istemeyen kovboy Sam'in çarpıcı, şiirsel öyküsü. Sam, korkak olduğundan değil, dini bütün biri olduğu, insanları sevdiği, şiddetten nefret ettiği için ... tümünü göster

Siz bu cümleyi okurken, bir yerlerde insanlar, ülkelerindeki savaş, açlık ve yoksulluktan kaçmak için sonu zifiri bir yolculuğa çıkmaya hazırlanıyor. Ancak bu hikâye o kaçak göçmenlerle değil, onları kaçıranlardan biriyle ilgili. Adı Gazâ. Babası bir insan kaçakçısı, Gazâ da onun çırağı. Henüz 9 yaşında. Yani, hayata ve insana dair, öğrenmemesi gereken ne varsa, hepsini öğrenecek yaşta.

Doğu ile Batı arasındaki fark, Türkiyedir. Hangisinden hangisini çıkarınca geriye Türkiye kalır, bilmiyorum ama aralarındaki mesafe Türkiye kadar, ondan eminim. Ve biz orada yaşıyorduk. Her gün politikacıların televizyonlara çıkıp jeopolitik öneminden söz ettiği bir ülkede. Önceleri çözemezdim ne anlama geldiğini. Meğer jeopolitik önem, içi kapkaranlık ve farları fal taşı gibi otobüslerin, sırf yol üstünde diye, gecenin ortasında mola verdiği kırık dökük bir binanın ada ve parsel numaralarıyla yapılan çıkar hesapları demekmiş. 1.565 km uzunluğunda koca bir Boğaz Köprüsü anlamına geliyormuş. Ülkede yaşayanların boğazlarının içinden geçen dev bir köprü. Çıplak ayağı Doğuda, ayakkabılı olanı Batıda ve üzerinden yasadışı ne varsa geçip giden, yaşlı bir köprü. Kursağımızdan geçiyordu hepsi. Özellikle de, kaçak denilen insanlar… Elimizden geleni yapıyorduk Boğazımıza takılmasınlar diye. Yutkunup gönderiyorduk hepsini. Nereye gideceklerse oraya Sınırdan sınıra ticaret Duvardan duvara

Siz bu cümleyi okurken, bir yerlerde insanlar, ülkelerindeki savaş, açlık ve yoksulluktan kaçmak için sonu zifiri bir yolculuğa çıkmaya hazırlanıyor. Ancak bu hikâye o kaçak göçmenlerle değil, onları kaçıranlardan biriyle ilgili. Adı Gazâ. Babası bir... tümünü göster

Hiç uykum yok. Hiç uyuyamıyorum. Domuz gibi içiyorum. Ama gözlerimi kapalı bile tutamıyorum. Sabaha beş saat var. Annemi düşünüyorum. Nerededir şimdi? Aynada kendime bakıyorum bazen. Ve tek kelime etmesem bile vücudum yaşadıklarımı, hayattan ne anladığımı anlatmaya yetiyor. Sağ omuzuma kendi çizdiğim kelebek, beğenmediğim için üzerine attığım çarpı işareti ve altında aynı kelebeğin bir Japon tarafından çok daha iyi işlenmişi. Sol dirseğimin iki parmak yukarısındaki kurşun yarası. Bileklerimdeki otuz dört dikiş. Medeniyeti bir aralar, herkes gibi yaladığımı kanıtlayan apandisit ameliyatımın izi. Ve sırtımı kaplayan, Tanrı'nın yüzü. Bilmiyorum... Hızlı yaşadım. Ama genç ölmekten çok, hızlı yaşlandım! Ama hayattayım.

Hiç uykum yok. Hiç uyuyamıyorum. Domuz gibi içiyorum. Ama gözlerimi kapalı bile tutamıyorum. Sabaha beş saat var. Annemi düşünüyorum. Nerededir şimdi? Aynada kendime bakıyorum bazen. Ve tek kelime etmesem bile vücudum yaşadıklarımı, hayattan ne anlad... tümünü göster