netya

Hayatı inşa etmek için var edilen insan, öz elleriyle hayatı imha etmektedir. En sonunda insan, değeri olan bir varlıkken fiyatı olan bir nesneye indirgenmiştir. O halde önce, hayatı inşa sorumluluğu üstlenecek insanın inşası şarttır. İşşe vahiy bu noktada devreye girmektedir. İlahi bir inşa projesi olan vahiy, insanın; 1) tasavvurunu, 2) aklını, 3) şahsiyetini inşa etmek için indirilmiştir. Vahiy insanı inşa eden bir özne olarak indirilmişken, onun inşasına teslim olması gereken müslümanlar eliyle nesneleştirilmiştir. Bu nesneleştirme birbirine zıt iki kutupta gerçekleşmiştir: 1) Hissi nesneleştirme 2) Akli nesneleştirme. Fakat ikisi de aynı kapıya çıkmıştır. Bunun bedeli, müslümanlar için çok ağır olmuştur. Sonuçta ümmet tarih yapan özneyken, tarihe maruz kalan nesne haline gelmiş insanlığın en etken ve aktif unsuruyken, en edilgen ve pasif unsuru haline gelmiş; zamana yatak açan bir ırmakken, zamanın hasbel kader açtığı yataklarda akan çer çöp haline gelmiştir. İnsanın ve hayatın topyekün yeniden inşasını savunan bu eser, bu inşanın müfredatı olarak vahyi işaret etmektedir. Bu eserin çağrısı, vahyi nesneleştiren müslümanlara bir tevbe, bir istiğfar; yani bir özeleştiri çağrısıdır. Özetle, vahyin inşa ettiği insan eliyle hayatı inşa çağrısıdır.Sİ

Hayatı inşa etmek için var edilen insan, öz elleriyle hayatı imha etmektedir. En sonunda insan, değeri olan bir varlıkken fiyatı olan bir nesneye indirgenmiştir. O halde önce, hayatı inşa sorumluluğu üstlenecek insanın inşası şarttır. İşşe vahiy bu n... tümünü göster

Önümüz ve sonumuz, dünümüz, günümüz ve yarınımız, her işimizin başı, ortası ve sonu O`nun adıyla ve O`nun adınadır. Çünkü O `ol` dedi olduk, `olma` dese olmazdık. Çünkü gücümüzü O`ndan aldık, varlığımızı O`na borçlu olduk. Borcun borçla ödenmeyeceğini bildik ve O`na kayıtsız şartsız teslim olduk. Bildik ki, O dilemese dileyemezdik, izin vermese edip eyleyemezdik. Hamdimiz ve senamız, özünde merhametli işinde merhametli olan, sonsuz rahmetin kaynağı olan, vahiyle insana tenezzül buyuran, akleden kalplerimizi onunla doyuran, insanı en güzel kıvamda yaratan, yarattığı insana Kur`an`ı ve beyanı öğreten, sözün gücünü gücün sözünden üstün kılan, kelâmıyla söze değer katan, kalemi yaratan ve onunla öğreten âlemlerin Rabbi, rahmetin eşsiz membaı, sevgi ve şefkatin mutlak kaynağı Allah`adır.

Önümüz ve sonumuz, dünümüz, günümüz ve yarınımız, her işimizin başı, ortası ve sonu O`nun adıyla ve O`nun adınadır. Çünkü O `ol` dedi olduk, `olma` dese olmazdık. Çünkü gücümüzü O`ndan aldık, varlığımızı O`na borçlu olduk. Borcun borçla ödenmeyeceğin... tümünü göster