sarraf

Simyacı, İspanya'dan kalkıp Mısır Piramitlerinin eteklerinde hazinesini aramaya giden Endülüslü çoban Santiago'nun masalsı yaşamının felsefi öyküsü. Sanki bir nasihatnâme: Yazgına nasıl egemen olacaksın, mutluluğunu nasıl kuracaksın? sorularına yanıt arayan bir hayat ve ahlak kılavuzu. Mistik bir peri masalına benzeyen romanın altı yılda, yedi milyondan fazla okur bulmasının gizi, kuşkusuz, onun bu kılavuzluk niteliğinden kaynaklanıyor. Simyacı'yı okumak, herkes daha uykudayken, güneşin doğuşunu seyretmek için şafak vakti uyanmaya benziyor.

Simyacı, Brezilyalı eski şarkı sözü yazarı Paulo Coelho'nun, yayınlandığı 1988 yılından bu yana dünyayı birbirine katan, eleştirmenler tarafından bir fenomen olarak değerlendirilen üçüncü romanı. Simyacı, altı yılda kırk iki ülkede yedi milyondan fazla sattı. Bu, Gabriel Garcia Marquez'den bu yana görülmemiş bir olay. Yüreğinde, çocukluğunu yitirmemiş olan okurlar için bir klasik kimliği kazanan Simyacıyı Saint-Exupéry'nin Küçük Prens'i ve Richard Bach'ın Martı Jonathan Livingston'u ile karşılaştıranlar var.

Simyacı, İspanya'dan kalkıp Mısır Piramitlerinin eteklerinde hazinesini aramaya giden Endülüslü çoban Santiago'nun masalsı yaşamının felsefi öyküsü. Sanki bir nasihatnâme: Yazgına nasıl egemen olacaksın, mutluluğunu nasıl kuracaksın? sorula... tümünü göster

Her şeye “karşı” duran, “karşı” çıkan, “karşı” olan bir adam... Aylak Adam... Bir adı bile yok. “C.” diyor Yusuf Atılgan kısaca.

İnsan her şeye bunca “karşı”yken kendine de “karşı” olmadan nasıl sürdürülebiler bir “karşı” yaşamı?

C., sıradanlığa, tekdüzeliğe, alışılmışın kolaycılığına hiç mi hiç katlanamıyor. Hem farklıyı, hem doğru olanı arıyor. Çabasının boşuna olduğunun da farkında üstelik.

Zor bir karakter, zor bir yaşam, yalın bir roman.

Her şeye “karşı” duran, “karşı” çıkan, “karşı” olan bir adam... Aylak Adam... Bir adı bile yok. “C.” diyor Yusuf Atılgan kısaca.

İnsan her şeye bunca “karşı”yken kendine de “karşı” olmadan nasıl sürdürülebiler bir “karşı” yaşamı?

C., sıradanlığ... tümünü göster

İnsan sosyal bir varlıktır. Kendini ifade etmek istemesi kadar normal bir şey olamaz. Gizlilik ise daha farklı. Ben aile fotoğraflarımı yakınlarıma açmışken başka birileri beni gözlüyorsa burada mahremiyet delinmiştir. Kaldıki bizler (en azından birçoğumuz) mahremimizi herkese açmıyoruz. Ama bu bilgilere çok rahat bir şekilde ulaşılabiliyor üçüncü şahıslar tarafından. Telefonlar dinlenmekte, internette gezindiğimiz siteler bilinmekte, yaptığımız yorum ve beğeniler ile analiz edilmekteyiz. Google bile girip çıktığımız adreslere göre önümüze reklam getiriyor.Şikayetçi olduğumuz nokta insancıl bir sınırın çizilmemiş olması ve potansiyel bir tehditmişiz gibi fişlenmiş olmamız.

İnsan sosyal bir varlıktır. Kendini ifade etmek istemesi kadar normal bir şey olamaz. Gizlilik ise daha farklı. Ben aile fotoğraflarımı yakınlarıma açmışken başka birileri beni gözlüyorsa burada mahremiyet delinmiştir. Kaldıki bizler (en azından birç... tümünü göster

Kesinlikle hiçbir gizlimiz, özelimiz kalmadı. Artık bunların hesabını yaparak sürekli paranoya yaşamak da sıktı artık. Bariz bir şekilde köleleştirildik, zekamızla dalga geçildi, gençliğimizi saçma bir eğitim sistemine kurban verdik, hurafelerle beynimize kement vuruldu ve daha da fazlası. Bir ülkenin değil sadece, dünyanın sistemi bu. "Yeni dünya düzeni". Adında her ne kadar "yeni" varsa da firavunların kölesi olduğumuz asırlık bir sistemi yaşıyoruz. Kale alınmıyoruz, umursanmıyoruz. İnsanların öldürülmesi çok normalleştirilmiş zihinlerimizde. Evet, insanlar ölür ama ölen sadece birkaç insan değil insanlığımız... Böylesine vasıfsızlaştığımız bir dünyada "özel hayat" aramak komik. İnsanların hayat hakkı olmadığı dünyada özel hayat....

Kesinlikle hiçbir gizlimiz, özelimiz kalmadı. Artık bunların hesabını yaparak sürekli paranoya yaşamak da sıktı artık. Bariz bir şekilde köleleştirildik, zekamızla dalga geçildi, gençliğimizi saçma bir eğitim sistemine kurban verdik, hurafelerle beyn... tümünü göster

Türkiye nasıl oltadaki balık oluyor?
Bu ne biçim benzetmedir?..
Benzetme, kitabın yazarı Emin Değer’in değil, bütün dünyanın adını bildiği bir Amerikalının, Nelson A. Rockefeller’ın… ABD Başkanı Eisenhower’a yazdığı bir mektupta Rockefeller bu benzetmeye başvuruyor. M. Emin Değer, kırk yıldan beri kendi içimizde neler olup bittiğine ilişkin bir dikkatin büyüteciyle yaşadığımız olaylara yaklaşmış; mikroskobun altındaki dokuda incelenen hücrelerde ortaya çıkan hastalık nedir?..

Bilinçsizliğin kör güdüsünde benliğini dış güdüme teslim etmiş bir toplum düzeyindeyiz.

İnanmayan “Oltadaki Balık Türkiye”yi okusun.
-İlhan Selçuk-

İnsanlık tarihinde emperyalizme karşı ilk Ulusal Kurtuluş Savaşını yüzünün akıyla veren bir ülkenin İkinci Dünya Savaşının ertesinde içeriden ve dışarıdan omuz verilip yeniden aynı sistemin içerisine düşürülüşü; Nelson A. Rockefeller’ın, Başkan Eisenhower’a yazdığı mektupta kullandığı değimle “Oltadaki Balık” haline gelişi.

Çağdaş tarihimizin en acı öyküsüdür anlatılan…

İnandırıcılığı belgelerle güçlendirilen alabildiğine titiz bir araştırma bu. Büyük bir ilgiyle, ama yine de hüzünle okuyorsunuz; Çünkü Emin Değer, o hengamede aymazlıkları, yer yer ihanetleri de sergiliyor. “Bu kadarı da olmaz” diyorsunuz; olmuş ama… Aynı zamanda bir yurtseverin eseri bu.
-Server Tanilli-

“Tuzaklardan kurtulmak için, o tuzaklara nasıl düştüğümüzü bilmemiz gerekiyor.”

Orta doğuda savaş ve barışların “gelgit”ine ve her defasında Türkiye'nin başına örülmek istenen çoraplara akıl erdiremeyenler için Değer’in çalışması “başucu” kitabı değerindedir.
-Derya Sazak-

Türkiye nasıl oltadaki balık oluyor?
Bu ne biçim benzetmedir?..
Benzetme, kitabın yazarı Emin Değer’in değil, bütün dünyanın adını bildiği bir Amerikalının, Nelson A. Rockefeller’ın… ABD Başkanı Eisenhower’a yazdığı bir mektupta Rockefeller bu be... tümünü göster