Çok sever okumayı, içini dökmeyi sayfalara.. Yazmak için bembeyaz kağıtlara ihtiyaç duymaz, çünkü bilir ki hayat her zaman bembeyaz sayfalar sunmaz insanlara.. Birilerinin hüznüne ortak olunca, yüzünde gülümsemelere sebep olunca, hislerini paylaşmaya çalışınca daha çok sever yazmayı.. İyi ki şiirler var, iyi ki şiirler var ki paylaşabiliyoruz duygularımızı sessizce ve kendi dilimizce, kalemimiz döndüğünce..

ben de tanımıyorum o kadar kendimi...

Filancayı şu hedefin peşinde, filancayı başka bir hedefin peşinde gördüm. İnsanları, birbirini tutmayan konularla büyülenmiş, her biri aşağılık ve tanımlanamaz olan tasarı ve düşlerin sihrine kapılmış gördüm. İsraf edilen onca ateşliliğin nedenlerine akıl erdirmek için her durumu tek tek incelerken, her hareket ve çabanın anlamsızlığını anladım. İnsanı yaşatan hatalardan etkilenmeyen tek bir hayat var mıdır? Kökleri küçük düşürücü olmayan, sebepleri icat edilmiş olmayan, arzularla ortaya çıkmış mitoslara sahip olmayan tek bir berrak ve şeffaf hayat var mıdır?...