100 metre yukarı taşındım.

Kitap okudukça kendini cahil hisseden ve çoğu zaman kitap okurken 'ooohaaaa! bunu nasıl düşünmüş ya?!' diye delilenen birisiyim işte. Akıl sağlığımdan şüpheleniyorum bazen, sonra da diyorum ki üç günlük dünya, boşver. Gönlümün istediği, kitabı yağmurlu havada bir balkonda çay eşliğinde okumak ama o da her zaman olmuyor tabii. Daha çok okumaya başladığım koltukta kılıktan kılığa girerek gelişiyor olaylar. İş güç çok, kitap da çok ama hayat kısa; varayım gerisini biraz daha düşüneyim.

Biraz sosyal biraz asosyal biraz sıcak biraz soğuk biraz insan biraz hayvan, deli dolu ama bazen sıkıcı, yaşamayı seviyor ama bazen bıkıyor. Takip ettiklerini okudukları kitap sayısına göre seçiyor! (İstisnalar var.)