okuduğum bir kitaba göre: ben, vişneli pasta yerken, yediğim pastanın vişneli bir pasta olduğunu umursamayacak, pastanın hazımsızlık yapıp yapmayacağını düşünecek, yinede pastayı yerken hiç konuşmayacak ve bittiğinde tabaktaki kırıntıları parmaklarımla toplayacak biriyim.

Ne kadar çok kitabın varsa, bir o kadar yalnızsın aslında.

Bildiğim tek şey; size anlattığım herkesi biraz özlüyorum.Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra.

Bir gün bir arkadaşım "sence neden insanlar kitap okumayı sever" diye sordu... .Aslında beklediği cevap değildi.. nedenini sormamı bekliyordu..."Neden?" dedim... Yalnız olmadığımızı hissetmek için dedi. Haklıydı da...Ne zaman dünya üstüme yıkılsa, kitaplara saldırırım.. Kitaplar benim panik odamdır.Duvarlarına sırtımı dayarım..Roman kahramanı elini omzuma koyar..."Üzülme" der..Biz varız...

Söyleyecek pek bişey yok ... Beni bilen biliyor. :)

Okunması gereken çok kitap var!