21 yaşına kadar kitapların dünyasından uzak kalmasına rağmen, bu yaştan sonra hızlı ve keskin bir değişimle bu evrene dalmış hala yüzeyde dolaşan ve derine inmeye çalışan biriyim. Kitap sevdasından önce gelen sinema sevdası ve çalışma koşullarının zorluğu nedeniyle ayda 1 kitabı anca okumasına rağmen, okuduğu kitaplar üzerine sinema uyarlaması ile beraber filmonerisi.blogspot.com da kritikler yazmaya çalışmaktadır.

Kitap okudukça kendini cahil hisseden ve çoğu zaman kitap okurken 'ooohaaaa! bunu nasıl düşünmüş ya?!' diye delilenen birisiyim işte. Akıl sağlığımdan şüpheleniyorum bazen, sonra da diyorum ki üç günlük dünya, boşver. Gönlümün istediği, kitabı yağmurlu havada bir balkonda çay eşliğinde okumak ama o da her zaman olmuyor tabii. Daha çok okumaya başladığım koltukta kılıktan kılığa girerek gelişiyor olaylar. İş güç çok, kitap da çok ama hayat kısa; varayım gerisini biraz daha düşüneyim.

Yormak istemiyorum artık kimseyi, yorgunum zira! Kelimeleri yan yana getiresim yok, kendimi anlatmak için. Yeni bir alfabe arıyorum konuşabilmek için. Hiç söylenmemiş sözler duymaya ve yeniden cümleler kurmaya ihtiyacım var. Yetmiyor bildiklerim... - Can Yücel

perhaps the greatest faculty our minds possess is the ability to cope with pain. classic thinking teaches us of the four doors of the mind, which everyone moves through according to their need. first is the door of sleep. sleep offers us a retreat from the world and all its pain. sleep marks passing time, giving us distance from the things that have hurt us. when a person is wounded they will often fall unconscious. similarly, someone who hears traumatic news will often swoon or faint. this is the mind's way of protecting itself from pain by stepping through the first door. second is the door of forgetting. some wounds are too deep to heal, or too deep to heal quickly. ın addition, many memories are simply painful, and there is no healing to be done. the saying "time heals all wounds" is false. time heals most wounds. the rest are hidden behind this door. third is the door of madness. there are times when the mind is dealt such a blow it hides itself in insanity. while this may not seem beneficial, it is. there are times when reality is nothing but pain, and to escape that pain the mind must leave reality behind. last is the door of death. the final resort. nothing can hurt us after we are dead, or so we have been told.