Aile içi şiddetin mükemmel anlatıldığı, etkisinden çıkamadığım kitap..Gregor Samsa'yı anımsatan yerler de oldu ama Han Kang'ın üslubu kendine has..şiddeti reddetmenin anormal karşılandığı bir aile, toplum...insanlıktan utanıp(vazgecip) ağaç olmak istemek...

Çocukken ebeveyn mağduru (cinsel taciz) olan yazar bu olayın hayatını ve ailesiyle olan ilişkisini nasıl etkilediğini harika bir anlatımla aktarmış. Öyle ayrıntılı duygu durumları ve psikolojik değerlendirmeler var ki hayran kalmamak elde değil. Bir kadının ailedeki dışlanmışlığı, çaresizliği, yalnız hissedişi, suçlanışı... iliklerime kadar hissettim tamamını. Çok başarılı bir anlatım..

İçinde beş ceset olmayan bir kitap.. zaten orijinal ismi de bu değil. Keşke Agatha Christie çevirilerini profesyonel biri yapsa, düzgün bir metin okusak.. katili tahmin edebildim bu sefer. İnsan okuya okuya Agatha gibi düşünmeye başlıyor 😊

Dilini ve anlatımını çok beğendiğim bir kitap oldu. Orhan Pamuk eski kitaplarındaki gibi cümleleri uzatıp, bir cümleyi yarım sayfaya sığdırma gayretine girmemiş. Bilgi verme, kendini gösterme isteği de yoktu kitapta. Yazarın bu kitabının tam bir olgunluk eseri olduğunu düşünüyorum. Çok severek ve elimden bırakamadan okudum. Aşk hikayesi üzerinden Türkiye’nin batılılaşma sorunu anlatılmış. Baş karakterin ismi Kemal (Atatürk’ü çağrıştırdı). Sürekli ve sadece rakı içen bir karakter. Halktan bir kıza aşık oluyor ama o kızla bir araya gelemiyor bir türlü. Kız en sonunda arabayla bir Çınar ağacına çarpıp ( Çınar ağacı Osmanlı devletinin sembolüdür bilirsiniz) ölüyor. Enteresan geldi.. tarihleri falan inceledim. Bu konuda internette bir yoruma rastlayamadım. Kitabı okuyup bu ayrıntıları farkedip düşünen varsa kritik yapmak güzel olurdu

Naif, şiirsel ve akıcı bir anlatım.. özellikle postacı Mario ile Neruda’nın dialogları çok hoşuma gitti..

Burada yazılan olumsuz yorumlar çok şaşırtıcı. Kitabı günümüz Türkçesiyle yazılmış olarak okudum ve oldukça akıcı buldum. Karakter çözümlemelerini çok başarılı buldum. İkilemleri, hayatı yorumlayışları, girdikleri çıkmaz hepsi beni çok etkiledi. Son sayfaları merakla okudum ve tüm romanın bütünlüğü içinde final de anlamlıydı. Mehmet Rauf’un fotoğrafına baktım ve kafamda Necip canlandı. Onu görür gibi oldum.. okunması kesinlikle tavsiyemdir..