Süha Tuğtepe (1956)     Issız Bir Kilisede Son Ayin                         -Midyat sürgünü Süryaniler için-   Son söz mü akıp giden ellerimden? Çekilip giden; sesimden yüzümden? Acı şarap mı, içime saplanır gibi, yudumladığım hayat kırıkları?   Kesindir suskunların yenilgisi. Kötü zaman; kör kuyu, kovada çırpınan su gibi, çekip çıkarıyor sürgünü.   Harfler: Simsiyah gölgeler… uzayıp gidiyor, Midyat’ın taşlı sokaklarına doğru. Ben… uyduruk kaptan… yönsüz karayel. Keşke bulsam da kör olsam beyazdan.   Kime dökülsem… ah zeytin çocuklar! Unutulmaz fırtınalara binip, kaçtığı uzaklar… içim yanar. Boynuma düşer gözlerim… utanırım… Utanırım çan seslerinden.