Kitapta hayali bir dünya gözler önüne seriliyor. Okuyup bitirince çok da hayali olmadığını bir çoğunu zaman zaman bu ülkede öyle ya da böyle yaşadığımızı anlayabiliyoruz. Hayvan çiftliği kadar güzel olmasa da ikinci sırayı alabilir diyebiliriz. iyi ve başarılı bir kitap. okuyun okutun!

Bu kitabı ortaokulda sınav korkusu ile değil de gerçekten bilinçli olarak kendi isteğim ile okumuş olsaydım bende daha güzel bir izlenim bırakabilirdi. Neden bu tür değerli kitapları henüz algılayamayacağımız bir yaşta okumamız için bizleri zorlarlar anlamıyorum.

Entel diye tabir ettiğimiz kesimin favori kitaplarından biri. 2-Ahh canım ne okuyorsun son günlerde? -Tabi ki OSHO! O inanılmaz!" Nereden elime geçti bilmiyorum, Okuyup anlayabilmek için kendimi zorladım ama olmadı. Yazar bir o konuya bir bu konuya atladı durdu. Sonunda oturup düşününce zaman kaybettiğimi düşündüm. Sonradan araştırıp öğrendiğim kadarı ile yazar Osho bu kitapları kendisi yazmamıştır. Vermiş olduğu kişisel gelişim seminerlerindeki kayıtların yazıya geçirilmiş halleriymiş. Demek ki problem buradan geliyor dedim kendi kendime :/

Daha önce okuduğum kitaplardan oldukça farklıydı. Hatırladıkça yüzüme bir tebessüm çöküyor. Bitmesini hiç istememiştim. Keşke yazar bu kitabı 2, 3, 4, 5,... diye devam ettirse. Adı gibi anlamlı... Sanki çok uzaklardan sevdiğiniz birisi size mektuplar göndermiş gibi, öyle sevgi dolu ve öyle içten ki. Her bölümün sonundaki o kalbi delici cümleleri hiç unutamıyorum. Eğer bir kitap için" Başucu Eseri" tanımını yapmam gerekirse işte o kitap "Posta Kutusundaki Mızıka" olmalı.

Aslında kişisel gelişim kitaplarından pek hoşlanmam. Bu türün yazarları kendileri yapamadıkları konularda edebiyatlarını konuşturarak insanları etkilemeye çalışıyorlar ama ben yemem böyle numaraları. Sayın Erdal Demirkıran'ın da yakınından aldığım bir bilgiye dayanarak söylüyorum; kendisi de yeri gelir on iki saat uyur. Kitap şişirme bilgilerle satılmak için yazılmıştır. İçeriğindeki bazı alıntı bilgilerin güvenilirliği konusunda da şüphelerim vardır. 4 puanım doğru olma ihtimallerine dayanarak genel kültür anlamında faydalı olacağını düşündüğüm içindir.

İskender Pala'nın otobiyografisi. İçine divan edebiyatından sentezler katmadığından olsa gerek, anlaşılır, sade, açıklayıcı ve merak giderici buldum. Aynı zamanda nasıl bir ülkede yaşadığımızı ve askeriyemizde ne saçmalıklar döndüğünü güzelce özetliyor bence ve bu kitap için Ekrem Dumanlı'nın şu sözleri çok yerinde olacaktır: "türk silahlı kuvvetleri'nde şerefiyle, onuruyla, namusuyla hizmet ederken insanların nasıl karalanabildiğini, alınlarının ortasına 'irticacı' damgasının nasıl vurulabildiğini anlatıyor yazar. acı tecrübelerini öfkeye kapılmadan naklediyor. bir dönem çalıştığı kurumun yıpranmasını arzu etmeden yazılmış bir eser duruyor karşınızda. ne var ki onca nezakete rağmen okuduklarınız içinizi kanatıyor. 'savaşa allah allah diye giden bir ordu' içinde bazı dindar kişilere 28 şubat döneminde nasıl kötü davranıldığını örneklerle görüyor, büyük bir hayal kırıklığı yaşıyorsunuz. açıkça söylemem gerekir ki; kitabı bitiremedim. yüreğim burkuldu, üzüldüm, kahroldum. bizim ordumuzda bu kadar büyük yanlışlar yapılmamalı; velev ki 28 şubat'ın anormal şartları söz konusu olsun."

Bir ölümün ardından geçmişe dönük sorgulama, kültürlerinden yozlaştırılan insanlar... Yıllar önce okuyup çok etkilendiğim bir kitaptı. İnsanı pek çok şey hakkında düşünmeye sevk ediyor. Varoluşumuzu, sevgimizi, aşkımızı ve en önemlisi içimizdeki iyiyle kötüyü göstererek anlatan mükemmel bir yapıt. Uyarı; Okumak sabır gerektiyor