1 aydır internete ulaşamayacağım bir yerdeydim ve D&R'a girip de karşımda OPAL'i görmeyi beklemiediğim anlaşılıyordur sanırım. Görevlilerden bir kaçı bana alıştığından çığlık atınca garipsemediler. Kitaba cuma akşamı başladım ve cumartesi erken kalkmam gerektiği için yarıda bıraktım ve bunda TAMAMEN nefret ettim. Cumartesi, kitap evde kaldığı için okuyamadım ama pazar eve döner dönmez kitaba yapıştım. Opal'den sonra Jennifer'ımızın bir başka serisinin ilk kitabına başlamak da ayrı bir zevk veriyor. Katy'nin Daemon'a aşık olduğunu sonunda kabullenmesine ne kadar sevindim anlatamam. Daemon'un romantik ve ilgili ve mükemmel ve seksi ve iyi olan diğer her şey olduğunu biliyorduk ama BU KADAR olduğunu bilmiyordum ve bunu okumak da kesinlikle farklıydı. Bir de Blake pisliği var. İşte O tamamen ayrı bir olay. Düşününce bile deliriyorum resmen. Neyse yazar kitabın hakkını veriyor. Her satırda Daemon'a daha da aşık olmamak elde değil ve ben de yorumumu ağzımın suyu akmadan bitirmek istiyorum çünkü yine Daemon'dan bahsedersem duramayacağım.

7. sınıfta fransızca öğretmenim tavsiye etmişti. Sırf adamı çok sevdiğim için okumuştum ama iyiki de okumuşum.

5. sınıfta zorla okutmuşlardı.Okurken ben bittim kitap bitmedi dediğimi hatırlıyorum. Belki şimdi okusam beğenirim ama çocukluktan kalma bir hisle hiç okuyasım yok.