Tespitinde iyi, hatta çoğu yerde kendimi "dr.mavi" ile seansta hissettim. Ama çoğu yerde de kendi tekrarlamış yazar, bu da yer yer sıkıcılığa sebep oluyor. Oldukça duru bir anlatıma sahip olduğunu da belirtmek gerek.

Bir "murat menteş" klasiği... Ama asla bi "korkma ben varım" değil.. Olaylar ve örgüler; her ne kadar çok fazla karakter ismi zikredilse de aslında ruhi mücerret ve civan kazanova üzerinden ilerliyor. Dediğim gibi "korkma ben varım"daki dinamik eksik. Tabi bu kırıklıkta murat menteşin tarzına alışmış olmanın etkisi de mevcut. Kitap sarsıyor ama yıkmıyor. Ne olursa olsun menteşin beyin kıvrımlarında gezmek keyifliydi. Altı çizilesi nice cümleyle...