İlk kitabı okurken yepyeni bir ortamla tanımıştık, olmuş bitmişlerin insanı çarpan o büyüsü bu kitapta o kadar güçlü değil ne de olsa alıştık artık. Hikayeye gelecek olursak birincisi kadar olmasa da sürükleyici olduğunu söylemek yanlış olmaz sanırım lakin ilkinden sonra biraz basit geldiğini ve detayın daha az olduğunu da vurgulamak gerekir. Birinci hikayesi ile olan bağı fena değil hatta bir nokta da felsefi olarak birleşiyor. Sonuç olarak ortalama bir roman sınıfında kalıyor.

Harika bir kurgu, sonuna kadar durmayan temposu ve sürprizleriyle akıp gidiyor.

Grange performansından hiç bir şey kaybetmemiş hatta üstüne eklemeyi başarmış. Bu adamın anti kahraman karakterleri her zaman güzeldi, dengeyi hemen hemen her zaman gride hatta bazen siyahta buldu. Şahsi görüşüm bu tutumunun kurgularında ki gerçeklik ve benimsenme çizgisini bir kaç tık okurdan yana çektiği yönünde. Hikayeye gelecek olursak yine tahminlerimizi ters köşeye yatırmakta hiç zorluk çekmediği gibi "hadi canım oradan" düşüncesi bir kaç defa yankılandı beynimde, ne söylesem spoiler olacağından daha fazla detaya inemiyorum lakin paranıza da vaktinize de sonuna kadar değecek.

Kurgu olarak gayet iyi bir fikir, temposu ilginçliğinden kaynaklanan bir merak yüzünden olandan daha hızlı gidiyor. Yazarın ilk kitabı olduğundan olsa gerek anlatım biçimi genelde karakterle okuyucuyu ayrı tutuyor belki de bu aslında bunun bir reality show havasında geçmesini istediğindendir. Kişisel olarak karakterlerin gözünden anlatımları daha çok seviyorum lakin bu kitabın arka kapağını tatmin olmuş şekilde kapattığım gerçeğini değiştirmiyor.