murakami'nin hayatının hangi döneminde yazdığını merak ettiğim hikayeleri barındıran yeni kitabı. her hikaye derin bir hüzün barındırıyor, okurken sanki kitabın başında "gerçek hikayelerden alınmıştır" diye belirtilmişçesine içerledim ve üzüldüm. 1q84'teki yaz babam yaz anlayışından sonra böylesine sade ve duyguları okuyucuya doğrudan aktaran hikayeler şaşırttı doğrusu. --- spoiler --- ayrıca kamita'ya kino'nun barında atarlananan ikili 1q84'teki cemaat adına çalışan ikiliye çok benzemiyor mu? --- spoiler ---

Dörtlemenin ikinci kitabı olan Honba Şigekuni Honda'nın 1932'de, yani 40'lı yaşlara doğru giderken yaşadığı olayları ele almaktadır. Kiyo'dan sonra daha ruhsuz bir şekilde hayatını sürdüren Honda'nın İsao adında genci tanıması ile hayatının değişmesi bir oluyor. İinuma'nın oğlu olan İsao'nun Kiyo'nun reenkarne olmuş hali olduğunu anlaması ile hayatı altüst olan Honda, İsao ile ikili ilişkilerini ilerletip onu tanımaya çalışıyor. Bu süreçte ''Kutsal Rüzgar Birliği'' adlı kitabı İsao'nun tavsiyesi ile okuyor, ki bu kitap Kaçak Atlar'nı içinde okuyucuyada okutuluyor. Bir nevi kitap içinde kitap yazmış Mişima. İsao'nun bu kitabın felsefesini benimseyip sosyal sınıf ayrıcalıkları, kapitalizmin Japonya'yı ve gelenekleri etkilemesi gibi sorunları çözmek adına kurduğu gizli bir örgüt ile kitap yine ana karakter olan Honda'dan çıkıp İsao'nun hikayesi şeklinde ilerliyor. 1933 yılında meydana gelen olaylar, İsao'nun devrim için hazırlıkları, Honda'nın, yani Mişima'nın hukuk anlayışı, yine aynı şekilde Kiyo'nun ruhunu emanet alan İsao ile anlatılmak istenen milliyetçi duygular kitabın ana unsurları. Bunların yanında ilk kitaptaki romantik hava, aşk, dostluk gibi duygular yerini daha sert bir duruma, devrime, kendo gibi silah sanatına, katanalara bırakıyor. Ayrıca ikinci kitapta kadın karaktere rastlamak imkansıza yakın. Mişima belliki milliyetçi duyguları erkeksi buluyor ve daha sert çizgilerle anlatıyor. Ayrıca Mişima'nın hayatını araştırdığımızda anlıyoruz ki planladığı ölümü ve yaşadığı devrim sürecini İsao üstünden kendine anlatmaya çalışıyor. Bir nevi kendi ile kavgası Mişima'nın İsao. Yapamadığı ve yaptığı birçok şey. Kitabın başları için şarkı önerisi : Akeboshi - Hey There (https://youtu.be/fgaoCV0PKb0) Lost Heaven - L'Arc~en~Ciel (https://youtu.be/OoUiWYWzYI4) Kitabın sonları için şarkı önerisi : Akeboshi - Akikaze no Uta (https://youtu.be/H7YUSA2vECk)

Bereket Denizi dörtlemesinin ilk kitabı olan Haru no Yuki 1912 Japonya'sında başlıyor. Kiyoaki adlı soylu bir gencin yaşamını anlatan roman başlarda pek hoş gözükmeyen burnu büyük gencin, Satako adlı daha alt sınıfa mensup bir kıza olan aşkı sonucunda nasıl değiştiğini gözler önüne seriyor. Nam-ı diğer Kiyo'nun etrafında geçen olaylar en yakın arkadaşı Honda ve kişisel hizmetçiliğini yapan Iinuma'nın etkileri ile Japon geleneklerini bize anlatıyor. Kitabın yarısından itibaren, yani 1913 yıllarında Siyam'dan Kiyo'nun ailesine misafir gelen iki prens ile hikaye hız kazanıyor. Kitabın sonuna ve 1914 yılının başına doğru Kiyo kendi kaderini çizmeye karar veriyor. Böylece Mişima bana göre kendi hislerini anlatan ve Kiyo'nun içinde yaşayan, sürekli göç eden ruhu ilk sınav olan aşkla karşılaştırıyor. Aşka bakış açısı, aşkın ve geleneklerin gereklilikleri, dostluklar ve düşmanlıklar ilk kitabın göze çarpan noktaları. Ayrıca kitap bittiğinde ve ikinci kitaba başladığınızda anlıyorsunuz ki kitabın ana karakteri Kiyo değil, en yakın arkadaşı Şigekuni Honda'ymış. Son olarak Siyam'dan gelen prensler üçüncü kitabın altyapısı niteliğinde. Gereksiz yere sayfa sayısını artırmak için gözükse bile aslında Mişima aklındaki hikayenin temellerini atıyormuş. Kitabın başları için şarkı önerisi : Akeboshi - Yellow Moon (https://youtu.be/vTlYEatc5_E) Air - Alone in Kyoto (https://youtu.be/XUjAtYQkFm8) Sonlara doğru ise özellikle : Akeboshi - Sky in the Pond (https://youtu.be/0hZC2-pqTsc)