Oncelikle kitabi oyle edebi beklentiler icinde okumayin yoksa gercekten begenmezsiniz. Yazar dile hic onem vermemis falanlar imm sey ler havada ucusuyor ayni zamanda bolca rahatsiz edici kelime var fakat kitap zaten size edebi bir zevk vaat etmiyor ve oyle bir amac icinde de degil. Eglenceli mi ? Evet. Kurgusu akiyor mu? Evet. Karakterler kendini sevdiriyor mu ? Evet. Peki tum o kelimeler ve rahatsiz edici bir kac olay sizi kitaptan sogutur mu ? Iste bu soruya vereceginiz cevap kitabi begenip begenmeyeceginizi gosterir. Ben daha once bu tarz bi kitap okumamistim ve benim icin farkli ve eglenceli bir deneyim oldu. Keyif aldigimi soyleyebilirim.

Ben Glenn Meade'in kurgularını seviyorum. Tarihi olayları da işin içine katarak tamamladığı kurguları müthiş. Kitap başından sonuna kadar merak içinde okunuyor. Sıkıcı olan tek bir kısım bile yok. Ayrıca bu kitabında ele aldığı konu beni biraz da derinden etkileyen bir konuydu. Sırp-Boşnak savaşları ve dünyanın göz göre göre izin verdiği toplu katliamlar ... Glenn Meade yine ve yine harika bir roman çıkarmış.

Okurken Ursula Le Guin'in Yerdeniz Büyücüsü'nden esinlenilmiş olduğunu düşünen bir ben miyim acaba ? Yok, değilimdir herhalde. Kitapta baya baya Yerdeniz etkisi vardı. Hatta karakterlerden birinin adı Ursula Monkton. Neyse gelelim kitaba. Ben sevdim, güzeldi. Masalımsı ama ürkütücü de bir havası vardı. Sıkılmadan gayet rahat bir şekilde okunuyor.

Bilimin getirdigi utopya.. Bilinmeyenin korkusu... Arthur Clarke bence burda muthis bir is cikarmis. Insanligin "Hukumdarlar"dan sonraki 150 senesini hic sikmadan harika bir kurguyla anlatmis. Bir utopyanin sonunu, hic gormedigi gezegenleri ve bizim tabirimizle uzaylilari gercekten cok iyi betimlemis. "Hicbir utopya toplumun butun bireylerine sonsuza dek tatmin saglayamaz." "Bilinmeyenin korkusu gecmisten degil de gelecekten kalma bir hatira olabilir mi?" " 'Artik anladim' dedi geriye kalan son insan."