İlk kitap kadar güzeldi, hatta biraz daha fazla beğendiğimi söyleyebilirim. Açıkçası sonlara doğru gelişen olay aklımın ucundan bile geçmemişti ve hikayemize kendi hayatından parçalar ile katılan Frederik'i de şimdiden sevdim. Üçüncü kitabı okumak için sabırsızlanıyorum.

İnanılmaz akıcıydı. Kitabı elime aldım ve bir baktım ki bitmiş. Karakterleri sevdim, olay örgüsünü ve yazarın dilini sevdim. Bazı kısımlar temponun düştüğünü hissedip sıkılsam da genel olarak iyiydi. Diğer kitapları da okuyacağım.

Çok büyük bir beklentiye girmeden okuduğum akıcı ve eğlenceli bir kitaptı. Bahsedilen filmleri izleme isteği uyandırdı. Güldüğüm kısımlar çok fazlaydı, yazarın kalemi de çok eğlenceliydi.

Yazarın Ne Yaparsan Yap Aşk İle Yap kitabını da okumuştum. Dil olarak, karakterler olarak hiçbir gelişim göremedim. İnanılmaz yapmacık gelen karakterler ve her şeyin, herkesin müthiş olduğu, sorunların şak diye çözüldüğü, tahmin edilebilir bir sonu ve olay akışı olan inanılmaz sıkıcı bir kitaptı. Verdiğim yıldızları da yazarın kitap boyunca San Francisco rehberliği yapmasına verdim.

Kitabı bitirdikten sonraki ve 250. sayfadan önceki görüşlerim apayrı gerçekten. Gerçekten başlarda çok sıkıldım, karakterlerden bir ikisi hariç çoğu gerçekçi gelmedi. Elimde süründü diyebilirim. Kitapları yarıda bırakmaktan hiç hoşlanmadığım için devam etmek adına çok çaba sarf ettim ve sonradan her şey değişmeye başladı. Öncelikle gerçekten Oliver karakterine hiç ama hiç ısınamadım ve Torin'in garip halleri kitaba devam etmemi sağlayan tek unsurdu ve kitapta en sevdiğim karakterde, Woody ile beraber, oydu diyebilirim. Birden tempoya girdiği için son 150 sayfasını hızlıca bitirdim ve son 5 sayfasında da derin bir oh çektim gerçekten. Bazı yerlerde güldüm, bazı yerlerde ağladım ama bu çok normal çünkü Sineklerin Tanrısı'nda bile ağlamış biri insan olarak en ufak kaybedişte sulu gözlü biri olup çıkıyorum. En başından beri Oliver'ı itici bulan biri olarak, (ki adamın bir tane bile yanlış hareketi yoktu sadece çok yapmacık bir karakterdi) sonlarda Elsie'nin yapması gerektiğini düşündüğüm şeyi yapması kitaba biraz daha ısınmamı sağladı. Ayrıca gerçekten çok eğlenceli yapılacaklar listesi oluşturmuş yazar. Bazılarını yapmak istiyorum. Yani genel olarak yer yer sıkıldığım, yer yer de tempo kazandığı için severek okuduğum bir kitap oldu. Çerezlik olarak güzel bir kitaptı.

Birden düşük bir puan olsa verirdim. Kitap yarım bırakmayı sevmem ama devam edemedim.

Kitabı henüz bitirdim ve bunun üzerine 1984'ü yeniden okumak harika olacak. Özgür irade, seçimler, mutluluk, inanç, istikrar, uygarlık ve ilkellik ve bir çok konuya değinen yazarın kurduğu bu dünyanın bu kadar detaylı tasarlanması ve müthiş bir incelikle kaleme alması beni hayrete düşürdü. Huxley'in sonradan eklemesine de katılıyorum. Başka bir dünya da eklenebilirmiş ama iyi ki eklememiş. 1932'de basılmış bir kitabın halen bize yabancı gelmeyen çıkarımlar içermesi ise düşündürücü.