son bölümdeki yemekler gereksiz oldğunu düşünüyorum. ama genel olarak tuna ile özdeşleştiğim çok konu oldu:)

ilk başları sıkıcı olan ama sonrasında hızlanan bir kitap. inanılmaz sürükleyici. sahildeki kafka hızında bir kitap olmuş. fazla olan bölümleri mevcut ama çok rahatsız etmiyor.

varlığın keşfi, toplumun ötesinde bütünlük ve bireyselliğin içinde bireysel olmayan bütüüğe ulaşmak... özgürlüğe yolculuk. üç öykü de iyi bir felsefe ile örülmüş

Alexksinin mutluluğu daha uzun herhalde. Kitabı okuyunca asılı kalmanız çok normal. Çok hisseler düşüyor içinize

okuduğum en içten günlük. dangalak kocasını da tanıyın övüp durmayın her yerde..