Özellikle çok etkili bir dil kullanılmış. Karakterler o kadar gerçekçi ki hemen olayın içine dahil olaboliyorsun. Olay örgüleri gayet başarılı. Merak uyandırıyor insanda hiç beklenmeyen olaylar da daha çok kitaba bagliyor. Sadece rahatsız olduğum kısım baş karakterin Tanri'yi ararken herşeyi sorgularken meczup denen eski sefe hemen inanıyor olması. Tasavvufi bilgiler de bir anda olaylara yedirilmeden verilmesi de o kadar zekice yapılmış kurguya haksızlık olmuş. Sürprizli bir son okuyucuyu bekliyor.

Asimov'un neden bilimkurgu dalında önde geldiğini bir kez daha anladığım kitap. Zamanının çok ötesinde anlatımı da gayet akıcı. Kimya ile ilgili bazı anlatımlar hem olay akışında siritmiyor hem de kimya gercekleriyle celismiyor. Bilimkurgu severlerin hatta sevmeyenlerin bile okumak isteyeceği bir kitap.

Kısa Kısa hikayelerden oluşan kitap Komiser Nevzat ve Ali'nin maceralarını içeriyor. Bu serinin ilk kitabı olduğunu belli edeceğine yazar çok tutuk. Akıcı olamıyor. Olaylar da hiç cozulmeyecek bir yerde bitiveriyor. Kurgusu biraz düşük anlayacaginiz. Çok sarmasa da okuyup bitirmek istedim sadece okumuş olmak için. Serinin diger kitaplarını da okuyalım bakalım.

Yazarin dile hakimiyeti ve duyulari yer degistirerek verdigi betimlemwler harika. Siradan olaylaru bile o kadar gercek o kadar samimi anlatmis ki etkilenmemek isten degil. Onyargilar insanlar arasi iliskiler ve daha bir cok konuya deginmis akil yakan bir kitap. Olay siralamalari zamandan atlayis sizi de karakter gibi biraz sersemletiyor. Gercek mi ruya mi diye dusunuyorsun bir cok yerde.

Tarihi olaylari anlattigi bir derleme yaptigi icin okudum. Ama olaylar sarmadi beni icine alamadi. Ne sehsuvar sami ve arkadaslarinin yollarini dogru buldum ne arkadasliklari sardi beni ne de Esterle aski. Herseyden biraz biraz Ahmet Umit tarzi.