Tehlikeli Oyunlar

içimizde bir hikmet var, bir Sevgi var, hepimizin içinde birazcık onlardan var, bazılarımızda biraz daha büyükler.
ki hiç birimiz o kadar da şanslı değiliz bir albaya sahip olmadığımız için. Hikmet'in ablayı var. peki ya bizim?

oğuz'um atay'ım içimin değişik iklimlerine bir katman daha kattın. canımsın.

Çevresindeki bu yapay dünyanın farkına varmış olan ve varoluşsal bir bunalımın içine her geçen gün biraz daha batan Hikmet Benol’un bilinçakışıdır. Salt bir iç hesaplaşma metni olarak da okunabilir. Çünkü olay örgüsünün çok da bir önemi olduğu söylenemez. Çevresinden kopuşunu, kadınlarla, toplumsal hayatla sorunlarını bitimsiz bir iç hesaplaşmadır.
Yapaylıktan,rol kesmelerden kısacası "oyunlardan" sıkılımıştır Hikmet Benol.

Kelimeler albayım kelimeler bazı anlamlara gelmiyor

Bu kitaba değerlendirme yazmak çok zor. Kitap kendi içinde bir tezat oluşturuyor. Şöyle ki; okuyup etkilenecek insanların aslında kesinlikle okumaması, okuyup da umursamayacak insanların okuyabilecekleri bir kitap. Okuyan kafayı çizebilir, dikkat edile...

Anlam derin yorum yapmıyorum :)
Kesinlikle okunulmalı :)

hepimiz biraz Hikmet'iz evet.
ama kesinlikle,
hiçkimse bir Oğuz Atay değil.

Saçmalık. Başka bir şey değil.

tutunamayanlara göre kıyasla biraz daha sönük. ama kelimelerle kavga devam ediyor. farklı dünyallara götüren bir kitap daha.

Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar gölgesinde kalmış ve bana göre hakkı yenmiş eseri. Teknik olarak Tutunamayanlar'dan daha başarılı, daha düzenli. Baş karakter Hikmet Benol çok iyi tasvir edilmiş, değil mi albayım?

Düşünce içinde düşünce,rüya içinde rüya,oyun içinde oyun,yaşam içinde yaşam içinde yaşam...