''Cezalandırılmayalım dememişlerdi. Suçlarına uygun cezalar olsun istemişlerdi.'' Duygu yüklü bir anlatımı var yazarın.. okunası...
Yazarın oldukça akıcı bir dili ve güzel cümleleri var..özellikle kendini veya hayatı sorguladığı bölümlerde..karakterleri de güçlü vurgulu..sonu da bence güzeldi (kahramanın hep istediği mutluluğa yakın ölüm); ancak bir eksik var kitapta bulamadığım..bir şeyler yavan kalıyor yüzeysel kalıyor..oysaki daha derin olabilirdi.
Okurken açlık değil tam tersine bulantı hissettiğim bir kitap oldu..günlerce süren açlığı, yokluğu, sefaleti, aynı zamanda gereksiz gurur sahibi karakteri, bir türlü yazamamayı anlatan bir roman..
Okuduğum ilk Sema Kaygusuz kitabı..dili anlatımı beni çok etkiledi, okurken büyük keyif aldım diyebilirim. Güzel cümleleri var. Hepimizi ilgilendiren her konu var romanda..sanırım en çok da öfke,gerginlik,bezginlik,suçlamalar.. Yazar kitabı hakkında 'Kitap “tüylerimin yönünde okşayın beni” diye başlamış olsa da öyle bir okşama yok' diyerek güzel söylemiş.