İskender PALA'nın okuduğum ilk ve tek kitabıdır. kitapta konu edilen karakterlere ait olay ve hikayeler epey üzmüştür beni. " Kırk yıllık Kani olur mu yani ?" Sözünün artık kullanmaktan utanır etmiştir beni ve bir o kadar da üzmüştür konusu itibari ile. Belirttiğim gibi diğer yazdıklarını bilmem ama hani bu okunur.

Bir kaç saatte okuyup elime yapışmasın diye kurtulmak istediğim fazlaca dramatize edilmiş gereksiz gereksiz şeyler yazara " ulan sen bunu yazarken ne umuyordun ?" Diye soracağım bir adet soruyu o gün bu gündür bünyede taşımaktayım. İsminden ekmek yiyen genç aşk acısı çeken ergen kız kitabı.

Acemilik dönemlerinde aldığım bir biyografi seti içerisinde vardı. Madem aldık okuyalım diye bu da işte içinde vardı. Bir s*kime yaramayan bunun gibi yirmi kadar kitap okumak zorunda kaldım. verdiğim o paraya yanarım.

Özellikle Özdemir ASAF'ı çok beğen biri olarak kitabın tasarımı ve yazara ait el yazılarını da barındırması itibari ile çok hoş bir kitap haline gelmiş bir yalnızlık halidir.

Eleştirel bir kitap olmakla beraber benim beklentilerimin altında kalmış bir kitap. Öyle gözünüzün korkmasına gerek yok asla kötü bir kitap değildir ama o kadar iyi olduğu da söylenemez epey de alaycı bir üslupla yazılmış aklıma G. Orwell'in Hayvan Çiftliği geldi :))

Aldığı bir derginin eki olarak bulunuyordu haliyle okumak gerekti. Ama şimdi düşününce hiç okumasada olur kitaplardan.