Lise yıllarında ödünç alıp okuduğum ve sonrasında filmini izlediğimde ilk defa bir uyarlamanın ya da okuduğum bir kitaba ait filmin bu denli güzel çekildiğine şahitlik ettiğim ve son derece saygı duyduğum Prof. Nash'in rahatsızlığının kendisi, ailesi ve kendi o özel dünyasına dair çok çarpıcı izlenimler edinmiş ve şizofreniye farklı bakmamı sağlamıştı.

Şiir ki en sevdiğimdir.

Eğlenmek için.

G. Orwell en sevdiğim ve yazarlardan biridir ve bu eseri de sevilecek bir başyapıttır. Asla zaman kaybı denilemez ve bir o kadar da mizahi bir dil ve karakterler kullanılmıştır ama gel gör ki denilmek istenen de bir o kadar iç karartıcıdır !

Şuan okuyunca o kadar çok büyük bir şey olmadığını düşünmekle beraber yazıldığı dönemi düşününce devasa bir yapı olduğunu görmemek ahmaklıktır. Şuandan kastın zaten o dönemler de hali hazırda içinde bulunduğumuz yaşam/yönetim biçiminin büyük oranda temelini atmış insanlardan birisi olmasıdır zira yaşımız ve dönemimiz itibari ile mevcut düşünceyi bizzat yaşayarak şahitlik ettiğimizden bazen sıkıcı gelebilir. Gerçi yazarın kalvenist olmasının etkileride bazı bölümlerde görülebilir. Ama dediğim gibi yazıldığı dönemi düşünerek okunursa ki bunun dışında da değerli bir kitap olduğu bir gerçektir.

Kitabın ismine bağlı kalınmadan okunduğunda epeyce hoş düşünce ve zamana dair korkunç bir düşünce içerisinde bulabilirsiniz kendiniz. Benim hayranlık duyduğum tek karakter ihtiyarın hizmetini gören "bakiredir." Bir hayatın, amacın ve elbette kişinin gönlüne sadakatinin örneğidir vesselam.