Insanın içine tuhaf ama tatlı duygular serpen bir yandan da gerçekliği her türlü konudan 7 - 8 yaşlarındaki çocugun saf temiz düşünceriyle anlatan bir roman. Öncelikle gerçekten boş, çok sıkıcı demek kitapda anlatılan iyilik ve kötülük , geçmiş ve şimdiki kültürlerimiz ve efsanelerimiz, Orta Asya Türkleri, Sovyet rejimi ve daha bir sürü konuyu sadece bi çocuk üzerinden anlatmış olduğu yazara bile hakaret bence bu. Öyle oluyor hüzünleniyorum öyle oluyor gülümseme beliriyor yüzümde ama bazen de öyle bir şey oluyor ki hüzünlendiğim yerde yazarın anlatımı(çocukda olan saflık) o an ki olaylarla yüzüme bir gülümseme konuyor. Kitap hakkında kafamdaki soru işaretlerini ise yazar sonundaki açıklamasıyla yok etti. Bu kadar akıcı bir hikaye ve bu kadar olay örgüsünü neredeyse 180 sayfalık kitapda anlatan bir yazar . Cengiz Aytmatov.

Asla unutmayacağım seni Zezé. "Nen var Zezé?" "Ne var Zezé?" "Seni küçük şeytan!" Öyle bi acıttıki kalbimi...masum ve saf kalbi olan bir insanı anlatip alın size hayat diyen bi kitap. "Şimdi kirk sekiz yaşındayım ve zaman zaman, özlemimde, hep bir çocuk oldugum izlenimine katılıyorum." Zezé