Danimarka prensinin insanların kötü yanları, hayatın çelişkileri,derin entrikalarını,varolma problemini etkin hiciv, akıcı, absürd, psikolojik tatlarla eleştirdiği ve ortaya koymaya çalıştığı oyununda kitap ortasındaki olmak veya olmamak (işte yaşamak felaketine dayanabilmemiz bundan,yoksa kim katlanırdı bu dünyanın kürürüne ,kamçısına?)’dan başka bir şey yok,bunuda netten okumuştum zaten.

Kişisel gelişim ambalajlı ağır antiteist çocuk kitabı.Protest antiteist bir adamın yanlış,yanlı bir çocuk kitabı için çok ağır din eleştirisi!cennet yoktur vs.dir cümleleri kanıtdır bence. Çocuklara okutulurken,her kitaptan ne anladığı sorulmalıdır,çünkü kitaplardan bazıları çocuklarda çok daha kolay karaktere yerleşebilir ve hayatları boyunca zarar verebilir.Haricindeki motivasyon tarafıyla çok erdemsel kasnak,vurucu,kısa ve dolu öyküsü; toplumun insanları yapamazsınlarla mahvettiği ve kendine inanıp sınırlarına mahkum olamamayı öğreten ve düşünmeyi öğütleme anlamında güzel ilham verdi.Verdiği öğütlerde bir sınırlamadır bi yandan ama iyi yanları eklemek gerekir ruha. İş olsun diye; “Hikayeler komiteler ve dilbilgisi ile oluşturulmaz,kendi sessiz hayal gücümüzü etkileyen bir gizemden çıkarlar” (noktalama karşıtıyım). “ Sen kendini bulmaya ,her geçen gün daha bir gerçek ,daha bir sınırsız olan Martı Fletcher’ı bulmak için çalışmaya ihtiyacın var .Senin gerçek öğretmenin bu.Onu anlamaya ve öğrenmeye çalış.”

50 civarında yazarın çocuklukları,ilk kitapla tanışmaları,yazmaya iten şeyler,yazarlık hayatları,okuma ve yazmanın onlara ifade ettikleri,etkilendikleri kitaplar vs.,ünlülerde var,fena değil okunur,şu aklımda kaldı köy enstitülerinde kitap ekmekten önce gelir.

Yani basit çocuk kitabı.akıcı,üzücü,çekici,kısa ama içerik olarak bir şey yok,lennie’nin bazı diyologları hüzünlendirdi,filmini merak ettim,meb 100 temel içindeymiş,lennie gerçekmiş, john çifliklerde çalışmış, tiyatro şekilde oyananabilir yazmış, İş olsun diye altını çizdiğim iki cümle ; “kitaplar işe yaramıyor, insanın yanında birisinin olmasına ihtiyacı var”.. “konuşuyorlar ya da hiç konuşmadan karşılıklı oturuyorlar ya ,önemli olan budur işte”. Farelerin okşanırken ölmeleri en sevdiğimiz şeylere en çok zararı veririz,onlara nasıl davranacağımızı bilmediğimizimi vurguluyor? George lennie’yi neden vurdu?zaten vurulucaktı kolay bir ölümmü gerçekleştirdi yoksa yoksa ihanetmi etti, kaçırabilir kurtarabilirdi.insanlar dostlarının faydası zararını geçtiği zaman ortak geçmişe bakmadan biletlerini aniden kesebildiklerine gönderme olabilir.George un lennie’yi öldürmesi içindeki çocukluğu başkası yok edeceğine kendimi yok etmesinimi imgeliyor?..

hızlı okunan ama saçma bir kitap,gözüne güneş vurduğu için adamı öldürmesi ve kendini adeta savunmaması..çok saçma..tabi içindeki felsefe ve makaleleri sonradan okuyup tekrar değerlendirecem..her şey anlamsız ama bu kadarda değil,iyi anlatamadığını düşünüyorum..sartre bulantı beni delirtmşti ama bundan çok daha anlamlıydı..

İlk bölüm saçma 35 sayfa,ikincisi kaybeden bir memur kendini aşırı aşağılayan, yorum yaptıktan sonra hemen tersiyle artistik çelişkiyi yaratan,okura konuşan ve soran, psikolojisine sokan,kendini yerin dibine sokan,hayatın çok dövdüğü.sonradan okuduğum kitap içi yorumlarda determinizmin diyalektiği,parodi,kişilere siyasi gönderme gibi janjan kılıflara sokulmuş bunlar,çok derin şeyler aramaya gerek yok bence,felsefe vs,fena değil,tavsiye..