Kitap ilk sayfadan itibaren okuyucuyu kendine çekiyor. Orta sayfalar her ne kadar kadar insanı yorsa da, çarpıcı finaliyle Daphne du Maurier, Rebeca'da olduğuğu gibi yapmış yine yapacağını. Muhteşem bir klasik. Kesinlikle okunmalı. Şüphe duygusunun insana neler yaptırabileceği... Duygular ve hisler, psikoloji... Maurier'in elinde oyuncak olmuş her zaman ki gibi.

Çatı'da anlatılan yan hikayenin uzun bir anlatımı. Bu yazarın Çatı kitabından sonra bütün seriyi merak edip okumuştum ama merak edecek bir şey yok hiç birinde. Çatı kendi halinde tek bir kitap bence. Hepsini okuyup büyüyü bozmaya gerek yok. Çatı haricinde tüm seri çok sıkıcı.

Sarah Jio'nun her kitabına bir öncekinden daha çok puan versem de bu son kitabında performansını ciddi derecede düşüren yazarımıza puanımda düşük geliyor maalesef. Yazar bu kitapta kendi tarzının dışına çıkmış olmasa da biraz zorlama olmuş gibi. Gizem maceradan çok, gizem polisiye gibi olmuş. Üstelik bu seferki hikaye bağlayıcılardan da etkilenmedim. Konu ilk başta harika ilerliyordu ama kitabın yarısından sonra hem sıktı hem de sonu ucuz bir polisiye kadar saçma.

Harika bir kitap, kesinlikle okunmalı.