yorum için: https://illekitap.blogspot.com/2022/01/sally-thorne-99-benim.html
"Eğer sen benim..." Kendimi susturdum.
Kaşını kaldırdı. "Eğer senin olsaydım, ne?"
Bunu söylediğine inanamayarak güldüm. Cesurlaşmıştı. Sanki sırf tadımı öğrenmek için beni yalayacakmış gibi bakıyordu.
Korktum. "Devamını bilmek istemezsin."
"Sorun şu ki," dedi düşünceli bir şekilde, "bilmek istiyorum."
"Hayal gücünü kullan." İstediğini vermeyecektim. Üstünlük bendeydi ve bunun farkındaydı. Kapıya doğru giderken, sivri köpek dişlerini göstererek sırıttı.
"Bir zamanlar senindim. Enkaz halde olmamın sebebi de bu."
* * * * *
"Doktor kontrolünde sana eşlik edebilmek için zaman ayarlamam gerekiyor. Bana bir tarih ver."
"Kontrol vakitlerimin geldiğini nasıl hatırlayabiliyorsun? Bunu yapmak zorunda değilsin."
"Noel, Paskalya, Darcy'nin kalp kontrolü. Doğduğumuzdan beri bütün kontrollerine seninle geldim," dedi Jamie elindeki levyeyi sallayarak. "İki senedir kontrole gitmiyorsun. Zavallı kalbin nasıl hala çalışmayı sürdürüyor merak ediyorum. Şu an teknik olarak küs olsa da seninle geleceğim."
Doktor kontrolü için mi buraya kadar gelmişti. "Neden?"
"Bazen senin yürüyen organ bağışçınım. Ulaşılabilir durumda olmak lazım."
"Sadece bir tane kalbin var, geri zekalı."
"Biliyorum," dedi Jamie. "Ve onu senin için hazır tutuyorum."
Geri zekalı ikizim beni hala seviyordu. Kendimi onu kucaklayıp kaburgalarının çatırdığını hissedene kadar sıkıca sarılmaktan alıkoyamadım. O da aynısını yaptı, bu bizim klasik Barrett boğuşmamızdı. Sımsıkı.