Abum rabum tavsiye üzerine okumaya başladığım bir roman. İskender palaya her zaman mesafeli olmuşumdur çünkü biyerden sonra hep tıkanırım ilerlemekte zorlanırım. Bence konuyu uzatırken sıkıcı olan o sınırı hep geçiyor. Neyse kitap zaten a haber diliyle yazıldığı için ilk bi gülesiniz geliyo. Başlarda sırf bu yüzden aşırı sıkıldım. Neyse konusu itibariyle dan brownun davinci şifresi melekler ve şeytanlar tarzı bir roman yazılmak istenmiş. İlerleyişi de o yönde. Verilen dini bilgiler, tarihi mekanlar vatikanda değilde ortodoğuda ilerlemesi bana hep o izlenimi verdi. Aslında konusu güzeldi. Hz ibrahim çevresinde dönmesi filan ama o kadar basit bi şekilde kurgulanmış ki gerçekten tırt bi film izliyomuşsunuz edasında ilerliyor kitap. Birbirlerine her şeyi açıktan söyleyen ajanlar mı dersin, iç hesaplaşması yapıp vicdan yapan yahudiler hristiyanlar mı dersin, herkesin sümerce bilmesi ortadoğu tarihine hakim olması mı dersin böyle bir sürü saçmalık var. Ajanlar cıa mossad filan olaya heyecan katmaya çalışmış ama olmamış. Başta 200 sayfayı geçince biraz daha hızlı ilerliyor ama yine de vasat bi kitap. Ben zorla bitirdim. İskender pala okumaya daha önceden tövbe etmiştim ama şimdi bidaha tövbe ettim😂