Acımak

Konu kendi dönemi için bile gayet sıradan olabilecekken o psikolojik tahliller ile oldukça başarılı, iz bırakan, deli gibi düşündüren bir eser çıkmış ortaya. Yazar insan ruhunu adeta soğan gibi katmanlarına ayırmış hatta cücüğüne kadar inmiş. Bu kadar isabetli çıkarımlar yapması bile ne kadar birikimli olduğunun kanıtı olsa gerek. Zaten roman boyunca atıfta bulunulan eserler de geniş bir kültüre sahip olduğunu gösteriyor. Ayrıca Zweig'ın tarzı bana Avrupa Edebiyatından çok Rus Edebiyatı tadında gibi geldi. Belki bunun da etkisi vardır ama kitap gerçekten çok akıcı.