Hesse, görsel olanı bir resim gibi kağıda dökmekte öyle usta ki, kitabı süsleyen resimler, metinlerden daha yapay geliyor okuyucuya. Her bir ağacın, dalın, yaprağın, üstünde yürüyen kurtçuğun, dalına tüneyen kuşun her bir anı öyle fotoğraf karesi gibi ki. Okurken içinizde kocaman bir orman açılıyor, oh be diyorsunuz. Belki tek küsur kitaba dair, insana iki kaş arası derin bir vadi vaadeden puntoları, öyle minicik ki yazılar, zaman zaman satırlar, anlatılan ormanın ağaçları gibi birbirlerine sokuluyorlarmış gibi geliyor. İncecik ama derin, çok keyifli bir okumalık vaadediyor...