Bir aile ve kadın hikayesi. Çok çarpıcı, çok sarsıcı bir hikaye değil. Ama beni etkileyen iki şey oldu; birincisi bir erkeğin bir kadının ağzından kadınların hayatını anlatması, ikincisi insanların kendinden/tanıdık bir şeyler bulabileceği bir hikaye olması. Bu benim demesem de, Müzeyyen'le hayatımız bambaşka olsa da detaylarda, o beklentilerde, kırgınlıklarda, kıskançlıklarda, umursamazlıkta tanıdık şeyler bulmak mümkün. İnsan bir paragraf okuyor ve evet bunun nasıl bir şey olduğunu biliyorum diyor. Kitabı bu yönünü sevenlerin Barış Bıçakçı'yı da seveceklerini düşünüyorum.