Aşk ve aşka dair işlenen ve sanki üzerine master yapmış bir doktorun aşk üzerine felsefesine şahit oluyoruz. Zaman zaman bildiğimiz şeyler bunlar deyip bir kenara atsakta , o boşluğu yakaladığı anda kelimelerin etkisi üzerimizde oluşabiliyor. Bir çok alıntı yapılabilecek satırı mevcut ama beni benden eden 3 alıntısı var Uğur Babat'ın.
" Bazıları terk edildiği için değil sevdiği için yalnızdır."
diyen yazar farklı bir bakış açısı sunmaya zorlamış okuyucularına.
"Aşk ; zamansız öldürülmüş bir sevginin ağlama şeklidir."
aşkı burada ulaşılamayan olarak yine farklı kelimelerle ifade edişi çok hoştu. Vaktinde öldürülseydi biz buna aşk demezdik zaten.
"Bana -seni seviyorum- demeyin artık.
Çünkü beni kim sevse hep aynısı olurdu. Önce çok severlerdi sonra çocuk yüreğimi yanlarına alıp ruhumu annesiz bırakıp giderlerdi."
Asıl alıntıyı paylaşmıyorum ,aslında üşeniyorum. O da bizim kelebeklere yüklediğimiz ve her şeyi kederlendirmedeki bakış açımızın eleştirilmesiyle oluşuyor. Takdir ettiğim bir hikaye ve düşünce oldu.
Çerez niyetine duygularına ağırlık verenler için okunabilecek bir kitap.