Aşkın Gölgesi

pekala öncelikle beklediğimden daha iyi bir kitap oduğunu söylemeliyim 10 yıldız almaması sırf havada sonu yüzünden bence Gülşah ta kimine bitireceğine karar veremediği için bunu okuyucunun insifiyatifine bıraktı..
ilk sayfalarda demiştim ki oğlum senin nihai yıldızın anca 3 olabilir, ve sonraaa kitap beni şaşırtmaya başladı..
Gülşah Elikbank'ın okuduğum ilk kitabı ve inşallah son da olmaz, kitaba başklamamadaki en önemli sebep konusunda ve kapağından çok arap ülkelerindce yayın hakkı alınmış olmasıydı ,bu bendeki kör olasıca merak illetini uyandırdı :D ve kütüphanede karşıma çıkıncada hemen adım :D

KONUSUNA gelirsek, kitap 17 yaşındaki Ece nin annesinin tavan arasında buduğu adı ve içinde annesine itaf edilmiş mektup dışında yayınevi yazarı vs.hiç bir şey olmayan bir kitabı bulması ve merak edip okumasıyla başlar,sayfalar ilerledikçe anlar ki kitap sadece bir kitap değildir annesini anlatıyordur, sayfalar ilerledikçe annesini ne kadar yanlış tanıdığını görünen buzdağının altında ne tür kırgınlıklar,aşklar,acılar olduğunu yani kısacası annesininde 42 yaşına pat diye gelmeden evvel bir genç olduğunu ve onun da bir kalbi olduğunu anlar..
Esma(ECEnin annesi)1988 yıında 19 yaşında eskişehir de bir edebiyat öğrencisidir.babası ile yaşadıkları sebebiyle insanlara güvenmekte,onlarla kendini paylaşmakta zorluk çeken birisidir, Ev arkadaşı Canan onun sırdaşı en yakını herşeyidir, bir gün Ahmet diye bir çocukla tanışır Ahmet Esma ya deli divanedir,ama öyle serserice değil sapına kadar,koşusuz şartsız aşık deli divane :D Esma ilk başlarda güvenmesede sonra kalbini ,hayatını ona açar aşk bacayı sarar ,tabi herşey aslında böyle başlar.. Canı çıkasıca canana,kedi kesen satanist iki yüzlü yelloz, Ahmete derin duygular beslemekte ve bunun için canı dostunu harcamakta bir saniye bile düşünmememkte..

kitaptqa en takıldığım noktaDİKKAT SPOİLER VAR!!!! kitabı yazan canan mış! oaha abi ben başından beri ahmettir diye bekliyorum ve bir bakıyorum o satanist(kartopunu katili ruhsuz beach) çıkıyor öhh..
Berk e de ayrı bir üzüldüm ya tüm kitap boyunca mazlum oynadı çocuk ,etmeyin eylemeyin yazar bacıar,hep mi ikinci karakterlere cefa var bu dünyada.. adrian olsuuun, jem olsun ,damon olsuun.. İkinci adamları koruyalım sahipleneim derneği kuracağım yakında , hep kalbimi onlar kazanıyor ama esas kızla gözünüün bir ucuyla baksa diğeriyle sırt çeviriyor vay arkadaş..:p
bir de ismiler Gülşah hanımın E işe başayan isimlere takıntısı var sanırım bknz:ESMA,,ECE ENGİN...


Bu kitabın mutlu sona bittiği pek söylenemez , aslında baya nötr bitti diyebiliriz,çok fazla kırgınlık var,ama bir o kadar da kırılıp onarılan kalp var.. taiki hiç bir onarım kusursuz değil mutlaka iz bırakır geriye .. işte bu kitapta da öyle,ikinci şanlar ,yeni umutlar var..

çok hoşuma giden bir iki alıntı;

İstanbul'a vedaları sadece ona tekrar kavuşana kadardı.

Biz hayaler kurmayı severiz.Keşkeleri Belkileri severiz.Renklerden pembe yi severiz.Oysa içimiz kırmızı ,dışımızsiyahtır.Çocukken gözlerimizde gökkuşağı vardır,dünya rengarenktir.Büyüdükçe,renkler terk eder insanı.Beyazı tutabilirsen içinde en şanslı sensin belki de.Çocukken herşeyi seversin,herkesi seversin.Kendini bile seversin.Sonra nefretle tanışırsın . Aslında daha doğrusu tanıştırıırsın .Belki de asıl önemlisi kimin tanıştırdığıdır veya ne zamn tanıştığın..