kitabın başlarında şems in kendinden övgülye bahsetmesi beni rahatsız etti. bu durum şemsin tüm yaşam düsturuna aykırı. kitabın içide de pekçok yerde kendini öven din adamlarını nasıl rezil ettiği yazıyor zaten. bazı tekrarlar sıkıcı. ve elif şafağın aşk kitabına yaptığı gönderme hoş değil. tüm bunlara rağmen kötü kitap diyemem, sinan yağmurun bilgi birikimine saygı duyuyorum ama roman yazmak ayrı bir meziyet ister. sanıyorum kendi dilinden şemsi anlatsaydı daha iyi olabilirdi.