Aşktan Sabıkalı

Aşktan Sabıkalı, aslında birbirlerinden çok da farklı olmayan ama her nasılsa birbirlerinden aynı derece de farklı olan iki yaralı ruhun hikayesiydi.
Bihter, kurtuluşu ölümde arayan, birkaç dostundan başka hiç kimsesi olmayan biriydi.
Savaş ise yaşadığı acı kayıplardan sonra kızı Buse’yi korumak için yapmayacağı hiçbir şey olmayan yalnız bir babaydı.

Kitabın dili oldukça akıcıydı. Elime aldığım gibi bir çırpıda bitirdim ki bu ertesi gün uyku yoksunluğu çekmeme sebep oldu ama kesinlikle değdi. Merve Duman’ın kalemini çok sevdim. Karakterlerine ise bayıldım, hayran kaldım, aşık oldum ve sempati duydum! Sedef, Serkan, Atakan, Şebnem, Kancalı, İlyas, Nazım, Zekiye teyze ve asıl favori karakterim Buse. Kesinlikle yanaklarını ısır ısır bitiremeyeceğiniz, büyümüşte küçülmüş bir çocuktu ki ben çocuklardan genellikle pek haz etmeyen biriyim. Neredeyse ana karakterlerden daha çok sevdiğim bir karakter ile ilk defa karşılaşıyorum.

Ana karakterlerimiz polis. Bir soruşturma dolayısıyla karşılaşıyorlar ki karşılaşmalarında bunun farkında değiller. Daha sonrasında geçmişten gelen sırlar, açığa çıkmayı bekleyen gizemler, tanıdıklarını sandıkları kişileri aslında tanımamış olmaları.

Kitapta argo kelimeler mevcut. Normalde ben bu tür şeylerden rahatsız olan biriyim çünkü yazarlar bunu hani küfür etmek için küfür etmek mottosuyla yazıyorlar. Gayet de kaba duruyor. Ama bu kitapta gözümü rahatsız etmedi. Aslında garipsemedim de ben o karakterleri öyle kabul ediyorum.

Diyalogları okurken çok eğlendim. Gece gece atılan kahkahalarım dolayısıyla evdekilerden birini uyandırmış oldum ama olsun rüya gördüğüne ikna ettim ben onu.

Havada ikinci kitap kokusu aldım. Umarım beni yanıltmaz hislerim ki galiba öyle bir şey var. Koşa koşa gidip alacağım kendilerini.