Ateşböceği Yolu (Ateşböceği Yolu, #1)

diyalogları yapmacıklastirmadan dramatik olmadan yada romanı süslemeye çalışmadan basit şekilde duygusal olabilmis az sayıda roman okudum şimdiye kadar. Ateşböceği Yolu da bunların arasında oldukça iyilerden. Bütün bir hayatın on yılların geçişini izliyorsunuz kitapta. Ve bunu yaparken size herseyin gerçek olduğunu hissediyor insan. Gerçi Sean karakteri neden bu kadar silik kalmış onu anlayamadım. Kitabın ana fikrine uymadığı için sanırım ama baş karakterin erkek kardeşi de varlığını hissettirse neler olurdu merak ettim. Sonuçta vaktime dediğine eminim.