Ateşböceği Yolu (Ateşböceği Yolu, #1)

Herkes çok acıklı, çok güzel, mükemmel bir dostluk hikayesi desede ben aynı şeyleri söyleyemeyeceğim. İlk olarak kitaptaki dostluk bence gerçek bir dostluk değil, yani ben karakter yerinde olsam öyle bir dost istemezdim açıkçası. Devam edersek yazarda sevmediğim nokta kitaplarında kullandığı karakterlerin birbirine benzer olması, yani kitapta iki kadın var, bir kadın özgür, çılgın vs. diğeri hayatından bıkmış, başkaları için yaşayan, kendi için bir şey yapmayan türde insanlar. Yazar kadınlarla ilgili mesajlar veriyor falan güzel ama kendini biraz geliştirerek daha farklı karakterler yaratarak olayı farklı bir açıdan vurgulayabilir. Yani her kitapta benzer karakterler olunca insan sıkılıyor. Kitapta güzel yerler vardı evet, fakat aşırı güzel, çok güzel diyemiyorum ben. Sadece sonu güzeldi, biraz acıklıydı fakat salya sümük ağlatmadı, bir iki damla yaş gelebilir gözlerinize, yazarın ikinci yazdığı kitabı kış bahçesi bence bundan daha güzel ve daha acıklı, son 50 sayfasını hep ağlarak okumaya ''çalıştım'' o da mükemmel değildi fakat çok daha güzeldi ama Ateş Böceği yolu okunmaya değecek çok farklı bir kitap değil bana göre. Onun yerine Kış bahçesini okuyun derim. Ayrıca yazarın diğer kitaplarında da bu iki farklı kadın olayı var, kendini geliştirmesi gerek diye düşünüyorum.