Ay Hadi İnşallah! (Pucca Günlük, #4)

Hayatının ciddi kararlarını bir insana göre belirlemek,gözünü karartmak ya da deli cesareti..Bunların hepsinin tek sebebi var mutlu olmaya çalışmak.'mutlu olmak için bıdı bıdı bıdı yapın' diyenlerin aksine 'mutsuz olmak için yaptıklarımı yapmayın' diyen bir seriydi bana göre. Eğlenceli bir dille yazdığı için belki de 'boş kitap' yaftası vuruldu.Hepimizin içinde bir parça PuCCa var itiraf edelim.Hayatımızın merkezine bir kişiyi koyup dünyayı onun etrafında döndürmedik mi hiç? Defalarca vazgeçip geri dönmedik mi? Soyadı bana yakışıyor mu diye içinizden isminizin ardına eklemedik mi soyadını? ya da delirecek kadar kıskanmadık mı birini? Biraz kendimize karşı dürüst olalım bence.Onu/kendimi okudum,ona/kendime kızdım,onun/kendim için ağladım..Ve sevdim seni kadın.