Bu kitabı okurken çok şey gördüm, babaların ve oğullarının aralarındaki derin uçurumu.. gerçi bu oğlanlar(Arkadiy ve Bazarov) hiç bir otoriteyi tanımıyorlar ki babalarını tanısınlar, bunun adı nihilistlikmiş.. Her neyse kitabın sonu Bazarov için hüzünlü Arkadiy içinse mutlu bitiyor, klasiklere güzel bir başlangıç yaptım