Ben İyi Bir Kızdım

Hız kesmeden kitaplarını severek okuduğum yazarımız Selvi Atıcı’nın yeni çıkan kitabıyla geldim.
Yine soluksuz okuyacağımız bir kurgu ve diğer kitaplarına göre daha fazla aksiyon vardı bu kitapta.
İleride doktor olmayı hayal eden Elif’in ummadık bir anda kendisinin henüz tatmadığı duyguları hissettiren ve bunun acemiliğiyle attığı yanlış adımları ve her yıkılışında daha güçlü bir şekilde ayağı kalkışını okuyoruz. Umudunun tükendiği anda ise bir anda karşısına çıkan grubun daha çok kötülük mü yoksa özgürlüğü mü temsil edeceğini okuyup; Elif ile birlikte bir bilinmezlikte sürüklenip Elif’e zaman zaman üzüldüm, yeri geldiğinde ise hayran kaldım. Muhteşem bir kurguydu.


---------------------------------

Bir eliyle kendi yüzünü işaret ederek, “Fena dağıtmışlar!” dedi.
Buz gibi bir sesle, “Öyle,” dedim.
Yanımdaki keş olduğunu düşündüğüm çocuk bana baktı. “Gözlük taksaydın bari!”
Sinirle, “Sen o kafayla beni görebiliyor musun?” diye sordum. Arabanın içinde bir gümbürtü koptu. Seslerini koyuverip kahkaha atmaya başladılar.
“Şimdi biraz kıpraşıyorsun, ama yarım saat sonra çok net görürüm. Endişelenme!” Sırıtıyordu.