Beni Asla Bırakma

Kasvetli ve çarpıcı bir kitap. Okurken hem merak ediyorsunuz hem de bitmesin istiyorsunuz.

Genel yorumların aksine ben kaçma girişimi beklemedim. Bir Ishiguro romanından bu tip bir aksiyon beklemek biraz enteresan bile geldi bana.
Yazarı bir kenara bırakırsak karakterlerde fazlasıyla bir boyun eğmişlik var. Yani her konuyu halı altı yapıyorlar, kendi aralarındaki konuları bile kolayca sineye çekip düzenin bozulmaması için çabalıyorlar. Herkes aman ağzımızın tadı kaçmasın modunda olduğu için kaçma girişimi beklemedim.

Ama bir intihar bekledim. Kitap boyunca sanki ana karakterlerden biri olmasa bile, yan karakterlerden biri ya da ismini ilk kez duyacağımız biri intihar edecekmiş gibi geldi. Açıkçası bunun olmaması şaşırttı beni. Sanırım kitabı bu kadar kasvetli yapan da bu: hiç kimsenin hiçbir baş kaldırma belirtisi göstermemesi. Herkesin her şeyi kabullenmiş olması.

Kitap genel olarak aynı tempoda ilerliyor. Ama dili ve zaman zaman şaşırtması oldukça güzel. Okumaya başlamadan önce herhangi bir ön araştırma yapmamıştım spoiler yememek adına ve iyi ki de öyle yapmışım.

Tommy en sevdiğim karakter oldu. Bunca boyun eğen insan arasında en baş kaldıranı yine de oydu sanırım. Tüm aykırılığıyla... Sanırım ben de Kath gibi onu hiç unutmayacağım.

Ishiguro, Japon edebiyatının biraz dışlanmış bir yazarı. Okurken zaman zaman benim de içimden geçen şuydu açıkçası, eğer bu kitap Kenzaburo Oe'nin eseri olsaydı heyecan kesinlikle daha farklı bir boyutta olurdu! Ya bir cinayet olurdu ya bir intihar ya da bir başka kaos... Her neyse bir eseri başka bir yazara yamamak da doğru değil sanırım.

Japon edebiyatı güzeldir!