Tıpkı bir hız trenine binmişim gibi hissettirdi bu kitap bana. Bazı yerlerde çok hızlı gittim, bazı yerlerde yavaşladım, bir çok duygu karmaşası yaşadım. İçinde Japonya kültürüne dair bir çok yararlı bilgi olan bir kurguydu. Geçmiş, gelecek ve şimdiyi içinde barındıran, kuantum'dan Zen'e, Budizm geleneklerinden insanın hayatına dair çıkarabilecek derslere kadar çeşitli konuları barındıran bir kitaptı.
Bir kere daha savaştan nefret etmeme neden oldu ve kamikaze pilotu olan dayısının günlüğünü okurken gözyaşlarımı tutamadım, Nao'nun ve ailesinin içinde bulunduğu o sessiz çaresizliği okurken de ağlamış olabilirim. Ruth'un bölümleri ise daha durgundu. Kısacası, içinden çıkamadığım karmaşık hisler içindeydim kapağını kapattığım zaman.