Beyaz Gemi

Yorum yazacağım diye bir heyecan bastı bana , çok etkilendim bu kitaptan öyle çok sevdim ki kapağa bakınca bile dalıp gidesim geldi. Kimilerine göre basit bir hikayedir bu. Bana göre bir ruhun kendi doğasını arayışının hikayesiydi bu kitapta geçenler. Öyle ki ; bir çocuk düşünün , her şeyden herkesten uzak. Tek dostu dere kenarındaki kayalar ,dedesinin kendisi ve dedesinin kendisine sağladığı hikayeler. Bu çocuk öyle büyük bir yürek taşır ki , o yürekte ana ve baba sevgisi yoktur ama sevgisi varmış gibi yaşamaya devam eder , onların hayallerini kurmaktan geri kalmaz. Her gece gözlerini kapadığında babasının hayalini kurar, ona gideceğini tıpkı babasınında kendisi gibi mutlu olup onu kucaklayacağını, böğrüne basacağını düşünür. Ama bilinmesi gereken de bir şey vardır burada , bu kadar saf ve temiz olan bir yürek kendisini bile keşfedemeden görmemesi ve bilmemesi gereken bir şeyi duyarsa-görürse o yürek lekelenir ve kararır. Bir daha eski haline kavuşamaz. İşte burada aktarılan hikaye budur bize. Aytmatov'un usta kaleminden bizlere aktarılan.