Bir dönemin romani. Ask, mücadele ve hüzün var icinde. Hic bitmeyecek gibi gelmisti bana, bitince kitabin hüznü sarmisti her yanimi. Günsel'i cok sevmistim, Kenan'a sinir olmustum her satirda. Ama öyle bir sonu haketmiyordu kesinlikle. Adalet denen olgunun islevsizligi degil midir zaten, icimize bu kadar aci tohumu eken?