Biz

http://illekitap.blogspot.com/2018/10/selvi-atc-sen.html

Bu kadının kalemini seviyorum. Şimdiye kadar beni tatmin etmeyen tek bir kitabj bile yok! Muhteşem kurguları, iliklerine kadar hissettiren duyguları, soluksuz okunacak olay döngüsü ve vıcım aşkı değil kalpte yer edinecek şekilde aşkı yazmasına bayılıyorum.

Selvi Atıcı'nın şimdiye kadar çıkmış bütün kitaplarını okuyan biri olarak şunu söylemeliyim ki, kadın cidden yazıyor. Birçok severek, bayılarak okuyup takip ettiğimiz yabancı yazarlardan bile daha iyi kitaplar koyuyor okurun önüne. Şimdi de wattpadde Miço adında bir hikaye yayınlıyor, ben okuyorum çok güzel size de tavsiye ederim bir el atın ve umarım o hikaye de kitaplığımızda yer alır diyerek araya sıkıştırayım Miço'yu da. ;)

Öncelikle, Biz kitabı Selvi Atıcı'nın daha yayınlanan 2. kitabı Sen'in devamı gibi bir şey. Yarım kalıp devam eden hikayelerden değil ama Sen kitabında tanıdığımız Demir'in ağabeyi Çelik'in kitabı o yüzden seri olsa ikincisi bu olurdu. O yüzden eğer bu kitabı okuyacaksanız öncelikle Sen kitabını okuyun sonra da Biz kitabını okuyun. Hatta peşpeşe okuyup Demir ve Sühryla çiftinin tadını çıkarın derim ;)

Kitabın kısaca konusuna değinmek gerekirse; ailesini kaybetmenin ardından evlendiği kadından da darbe yiyip kendine bir kabuk örüp onun dışına çıkmayan Çelik ile geçmişinden fazlasıyla yara alıp, hata yapıp kendisine takıntılı olan üvey ağabeyinden kaçan Ahsen'in aşkını konu alıyor. Böyle çok basit göründüğüne bakmayın. Aslında içerik çok fazla derin ;) bu özetin özetinin özeti gibi bir durum.

Çelik, evlendiği kadına hayatını ve sahip olduğu her şeyi önüne sererken çocuk sahibi olamayacak olmasını unutmaya çalışıyor. Ancak karısı Senem, Çelik'i aldatıp ondan ayrılıp başka bir adamdan çocuk yapınca Çelik kendini hem sonu ciddiye gidecek olan ilişkilere hem de aşka kapatarak işine, Demir ve Süheyla'ya ve küçük yeğeni Umut'a adıyor. Tam bu sırada hayatlarına Ahsen dalıyor. Ahsen de kendisine takıntılı olan üvey ağabeyinden kaçıp, kimlik değiştirip Çiğdem adıyla Demir ve Süheyla'nın oğluna bakıcıklık yapmak için evlerine girdiğinde Çelik'in burnu havada, kibirli, züppe tavırlarına sinir olup laf sokmaya başlıyor.

Hayat onlar için böyle devam ederken Çelik ve Ahsen arasında oluşan çekime karşı gelememeye başlıyorlar. Ancak bir sorunları var o da... her ne kadar bir ilişki yaşasalarda izi bulunduğunda Ahsen'in kaçmak zorunda olduğudur...

Sen kitabında Demir ve Sü'nin atışmalarını ve kavgalarını severek okumuştum. Şimdi bu kitapta onları görmek ve hiç değilmedeb aynı performansta okumaktan çok mutlu oldum ve çok eğlendin. Hele Sü'nün Çelik ile olan tartışmaları çok eğlenceliydi. En sevdiğim ve eğlendiğim satırlar onlardı diyebilirim.

Ahsen'e ise... hayran olmamak elde değil! Çünkü kadın cidden çok güçlü ve hiçbir şekilde ne yaşamaktan ne hayallerinden ne de istediği şeye ulaşmak için çırpınmaktan vazgeçmiyor. Öyle hale geliyor ki aşkı için bile savaşıyor yeri geldiğinde çekip gittiğinde kalbi acısa da yaşadıkları anılarla avunabilmeyi bişe göze alıyor.

İşte... aşk, acı da çektirse mutluluk da verse yaşanması güzel dedirtiyor Ahsen.

Çelik ise... adamı anlatamam bence okuyum görün. Çünkü alıntılarsa gördüğünüz gibi ego tavanda, kibirli ve ulaşılmaz ama sadece yabancılar için. Sevdiği ve hayatına aldığı kişiler için bambaşka biri...

Ahse için yaptıkları çok güzeldi. Ev tartışmasından, eşya tartışmasına, iş tartışmasından yaş tartışmasına kadar... muhteşemdi.

Hele ki Ahsen, sarhoş olıp da aşkını söylediği zamanlarda Çelik de itirafta bulunduğunda kusuruma rağmen kendimi sana adarım dediği yerlerde öl bit... çok güzel sevdi be Çelik...

Çok güzel sevdi... çok güzel de sevildi bence.

Spoiler vermemek adına kısa kesiyorum ama şunu söylemeliyim ki Çelik bence yazarın en iddialı karakterlerinden çünkü böylesi bir karakter daha önce hiç okudum mu hatırlamıyorum. Muhteşemdi.

Kitabı şiddetle tavsiye ediyorum ama dediğim gibi önce Sen kitabını sonra da Biz kitabını okuyun.