Son zamanlarda okuduğum tuhaf kitaplardan biriydi. En başta sıkıcı buldum ama devam ettikçe tüm o psikolojinin içine giriyorsun 3 kardeş, anne ve baba ile.
Herkesin hoşlanmayacağı bir kitap olduğu kesin. Bir Otomatik Portakal ya da Sineklerin Tanrısı da değil ama kısa kısa parçaları birleştirdiğin zaman ortaya rahatsız edici hisler çıkıyor ki bu, benim fikrime göre bu türde kitap okurken insanlara en çok gereken unsur. İrkilmek ve kendini tanımak, insan psikolojisinin içine dalmak. Çocukluktan itibaren insanın nasıl şekillendiğini ve çocukların da nasıl insanın hamı olduklarını keşfetmek.
Okuyunca bana ne kadar farklı gelse de, içimizde böyle insanlar olduğunu biliyorum. Her insanın çevresi dolayısıyla ya da ailesinden ötürü biraz biraz o çocuklardan parçalar taşıdığına eminim hatta.
Bazen böyle kitaplar da gerekiyor insana belki değişmek, belki eğitmek, belki farkına varmak, belki de en küçüğün nerdeyse tüm kitabı Biz diye anlatırken sonlara doğru neden Ben'e döndüğünü kavramak, belki de daha anlayışlı olabilmek için.