2021’in son günlerini geçirirken uzun zamandır okuma listemde olan ama ancak okuyabildiğim kitabın yorumu ile geldim.
Açıkçası başta biraz karıştım. Yazarın diğer okuduğum kitaplarıyla kıyaslarsam o kadar sevmedim. Ama Atlas’ı çok sevdim. Lilly’e olan naif sevgisi, başkaları tarafından açılan yaraları sarmak için ona kendi isteği ile gelmesini sabır ve sevgiyle beklemesi kitap ile ilgili en sevdiğim kısımlardı.
------------
Dudaklarını kulağıma doğru eğdi. “Sen benim karımsın,” derken, sesi çatlıyordu. “Benim seni canavarlardan korumam gerekiyordu. O canavarlardan biri olmamalıydım.”
*******
“Lilly,” diye fısıldadı bana sımsıkı sarılırken.
“Şu anda duymak istediğin son şeyin bu olduğunu biliyorum ama bunu söylemek zorundayım çünkü çok defa sana gerçekten söylemek istediğimi söylemeden gittim.”
Bana bakmak için geri çekildi ve gözyaşlarımı gördüğünde ellerini yanaklarıma götürdü, “Gelecekte… Bir mucize olur da kendini yeniden aşık olacak durumda bulursan… Bana aşık ol.” Dudaklarını alnıma bastırdı.